Heima þá hefr fót {jÍliu l'est og fadmar þig Eykonan Yinr! fádú þér vakrann hest varpa þér uppá hann, — fagurt er fedra í rann — :}: liendlú bókinni á hillur upp og riddu! þín eru lokin lærdómS störf lof frægra, hros þér tel, sár eru oss ad þér sjónarhvörf sist þó þig mædi hel, frá oss nú fardú vel! :|: Gángi þér vel ad giptast heima á fróni! Yckur öllum sem haldid heim hamíngan greidi för skrídi af blásanda í skautum tveim skútan, uns legst í vör ■nytt þid þá fái fjör! :|: til heilla starfa, HÓlmaxum og Yckr ! (). Sivertsen.

(1) Blaðsíða [1]
(2) Blaðsíða [2]
(3) Blaðsíða [3]
(4) Blaðsíða [4]
(5) Kvarði
(6) Litaspjald