V JVú er vetur úr ba*, r«*vnn í sve%ræn^i saj og sefur far í djúpinu væra; enn sumarií blítt kjemur fagurt og frítt rueður íjorgjafar Ijíísjnu skjæra. Brunar kjoll iflr sund, flígur fákur um grund, kjemur fugl lieím úr sufcrinu heíta. Nú er vetur úr bæ, rann í sefgrænau sæ, nú er sumrinu fognuÖ aft veíta. Verum roslyir í dag, kveíum víkjinga-lag, svo menn viti vjer ætlum aí beijast; heijum floskurnar á, og |iaá fari sem. má, og þeír falli sem ná eí aÖ verjast.

(1) Blaðsíða [1]
(2) Blaðsíða [2]
(3) Blaðsíða [3]
(4) Blaðsíða [4]
(5) Kvarði
(6) Litaspjald