4. f + + 1. Svíðr iiiðr iind, sorg er í brjósti, lirynja af hvörmum tár; svört mæðu ský sjónum byrgja suiinu samfagnaðs. 2. Bliðan átt’ eg þanu bezta niðja, er unn’ af allri rót; dygð hans og dagfar, dáð og lilýðni forprís frægann bar. 3. Var dygöa blornstr von fyrr uppskorið, jiá alt í lyndi lek; blóðjiyrstr Ægir bar að sigðin; æ ! [)á sorgarsjón! [>að mér í tíina böl ei bætist, lánsglis lánið er; en eigi skal böl mig buga, j>víað böls er bætir fiuð 5. Ilann [>ig tók, hann [)ig geymir el’sta degi að; jiá munu l'oreldrar, [)á in u ii u syskin aptr [>ig sælann sjá! <i. jþá mun fiuðs Sonur (með [)ér i fylgð) segja velkominn sinum; mun [)á sonar sæint heima-kynni yndælt oss að sjá. ./o'ii Auslmauii. L j ó ð m æ I í við vetrar enda á Vestmannaeyjum 1834. I. Vetr stríðr veittist enda-kljáðr, varð hér lyðr á lionum sorgar-hrjáðr, ástmenn deyddi, yndi snciddi, eymd tilreiddi Ægir ofsabráðr!

(1) Blaðsíða [1]
(2) Blaðsíða [2]
(3) Blaðsíða [3]
(4) Blaðsíða [4]
(5) Kvarði
(6) Litaspjald