II Cap. VII. Nú fkal greina hvat hinnEníki méift- ari hafdift at; hann vakir nú um tíma yfir þeirri gledi at Vigfús mani fnimma af lífi tekinn þann dag, ok því rídr hann fem fyrft lýfti afdegi, því mesfor dvöldu hann hvergi, kemr hann fram í mörkina, ok vill fegia kóngi fem greiniligaft frá hvat görft hafi. Ok fva fliótt fem hann ber at fram, umkríngia þrælarnir hann, grípa hann ok draga grimmiliga at bálino, er þeir höfdo ádr ákafliga uppæft eda uppgeyft* Hann kallar ok fpyr: hví þeirkvæli hann? em ek Enfkr madr ok vin kóngs. þeir fvara: hyggr þú bölvud fordæda at vér vitum ei ílíku þína, at hverium ham fem þér líkar máttu kafta yfir þik, fem hinn Eníki madr fagdi ofs í nátt, ok því íkal eldr gleipa þik. Léto þeir hann fva ftrax fram á bálit, ok brenna hann til kola. Ulr madr ok fvikafullr er férbeó fiálfr gröfþá er hann í féll med réttum dómi guds. En er þrælarnir ftanda yfir eldinum, ok tala med fér hverfo íll- menni þetta fór af heiminom, reid Vigfús fram at þeim, ok fpyr hvíþeir féo idiulaus- ir? þeir fegiazt unnit hafa hit þarfafta myrginverk í aftöku þefs galdramanns er kvam af Danmörk í hauft* Vigfús þagnar þá, ok fá hvat honum var ætlat, ok hve málit var umturnat, íkilr nú at mesfan dróg hann undan dauda, en fá fékk víti er til- vann. Miklar þakkir giördi Vigfús gudi med fiálfiim fér, fegir þrælunum fyrir um verk, ok rídr íidan heim til fmída finna. Er I queeo ipfo tempore corpus domini diftribue- retur, fperat fe inobedientiam in Svenonem Regem expiare posfe, fí, licet hora ruat, be- nedictionem, quæ misfam fequebatur, ex- fpectet. Facit, ut decreverat. Jam vero fol emerferat, alteque i#coelo procesferat, nam iftæ moræ multum temporis confum- ferant. Nunc ergo in equum fe tollit, ci- tatoque curfu vehitur, nec prius fubfiftit, quam ad locum deftinatum pervenisfet* Cap. VII. Videndum nunc eft, quid faber Ang- licus molitus fuisfet. Is plures horas vigi- laverat præ gaudio de Vigfufo jam mane iftius diei perimendo, ideoque primo dilu- culo proficifcitur, nam nulla fcilicet illurfi facra retardabant. Ad locum pervenit, cogitans Regi luculenter, quomodo gefta res esfet, indicare; verum vix ille ve- nerat, cum operarii eum undique cingunt, prehendunt, obtorto collo rapiunt et ad ro- gum trahunt, quem antea hunc in finem inccnderant, atque, vehementer inflamma- verant. Clamat ille quæritque, cur ipfum cruciare velint; fum, inquit, Anglus Re- gisque amicus. Refpondent illi: putasne dire fafcinator, nos malas tuas artes igno- rare, quamcunque perfonam, ut vir Ang- licus hac nocte nobis dixit, tu demum in- dueris; ideo vero ignis te vorabit. Dein illum in rogum conjiciunt, atque ad cineres concremant. O malum et malarum frau- dum hominem, qui foveam fibi ipfe foderit, inquam juftaDei poena procideret! Dum operarii igni adftant, et de præftigiatore, qui nunc e medio fublatus ésfet, colloquun- tur, Vigfufusequo ad illos procurrit quæ- ritque, quid adeo otiofi ftarent. Dicunt illi, fe utilisfimo opere matutino defunctos esfe, fafcinatorem trucidando, qui proximo auctumno a Dania venisfet. Silentium fer- vat Vigfufus, bene videns, quid fibi fuisfet deftinatum, et quomodo fata fe vertisfent. Nunc intelligit, misfam fuisfe, quæ ipfum morti

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða [5]
(12) Blaðsíða [6]
(13) Blaðsíða 1
(14) Blaðsíða 2
(15) Blaðsíða 3
(16) Blaðsíða 4
(17) Blaðsíða 5
(18) Blaðsíða 6
(19) Blaðsíða 7
(20) Blaðsíða 8
(21) Blaðsíða 9
(22) Blaðsíða 10
(23) Blaðsíða 11
(24) Blaðsíða 12
(25) Blaðsíða 13
(26) Blaðsíða 14
(27) Blaðsíða 15
(28) Blaðsíða 16
(29) Saurblað
(30) Saurblað
(31) Band
(32) Band
(33) Kjölur
(34) Framsnið
(35) Kvarði
(36) Litaspjald