
(4) Blaðsíða [4]
SHIh Hl ¥ V £
'\y‘* a Að kveða’ um ykkar afreksverk og hreystibrögÖ og mentastöríin, sem bæði eru inörg og me.rk, þess metum ei að gjörist þörlin; því Saga vængjum sínum á svo er loí' ykkar vön aÖ bera að verða mundi’ í geíi grá :|: ef gæfist ei eimii’ um paÖ a8 vera :|: Þid unnið freisi’ og allri ment sem áar vorir íyrrum gjörðu; því má enn hrósa’ að þetta tvennt þróist á vorri fósturjörðu; frændsemi með oss Jinnst oss því — þótt fjarlægð skilji — vera’ í anda; þess óskum ver að æ og sí :|: óroíin hún að megi standa! :|: Heill se þer jafnan horska þjóð! heil sit með frægstum gylfa þínum; Giið þína sigri girði slóð, gæðum þér öllum býti sínum! athöfnum þínuni ölium hann til allra heilla virðist sniia, á hafi’ og láði hamíngjan :|: háleit æ styðji Frakklandsbiia! :: JfEagnús Hákonarson .
ii