loading/hleð
(14) Blaðsíða 10 (14) Blaðsíða 10
10 at ritin váru samin eptir at konungdómrinn var búinn at kúga þjób- ina og anda hennar; þat vitit þér ok sjálfir, at á Islandi hlæja menn meök at mörgum þeim setningum er í Skuggsjá finnask, ok kallit þér þær í skopi „uppskrúfabar”, sumir kalla þær smekklausar, en allir kveba þær illa samdar. Mundu Norömenn aldri á dögum Ein- ars þambarskelfirs ok Erlings Skjálgssonar hafa ritat þvílíka bók; en þá ritu&u Islendingar bœkr sínar, því Norbmenn ritubu -ekkert, nema Iög ok máldaga, er eigi eru teljandi mebr bókum þeim, er menn nefna þá er menn dœma um fegurS ok afl málsins. Nú vil ek telja þær helztu bækr er prentafear eru, ok samdar á Islandi. 1) Land- námabók, 2) Fornmanna sögur, 3) Heimskringla Snorra Sturlusonar, 4) Egils saga, 5) Njála, 6) Laxdæla, 7) Eyrbyggja, 8) Grettis saga, 9) Gunnlaugs saga ormstungu, 10) Har&ar saga Grímkelssonar, 11) Hungrvaka, 12) Orkneyinga saga, 13) Sturlunga saga, 14) Svarfdæla saga, 15) Valla Ljóts saga, 16) allar sögur þær er kallask „Nordiske- Oldskrifter”, og útgefnar eru af ltnordisk literatur samfund”, 17) Edda Snorra Sturlusonar, 18) safn þat er nefnisk Fornaldar sögur Norbr- landa, 19) Grágás, ok enn fleiri sem oflangt yröi upp at telja; fyrir því at slíkt á sér réttan staí) í bókasögu Islands. Ein bók er þat, er múnkrinn segir á 43 bls. at íslenzkr mabr hafi ritat i Noregi, er þat saga Nikolásar erkibyskups. Bók þessa þekkir ek eigi, en þat vilda ek gjarna, at þér gæfit hana Norbmönnum, fyrir því at meöal enna * fá orba er múnkrinn telr upp, er ein heimsklig vitleysa, er Islendingr eigi mun ritat hafa; þat er mustela er vér Norbmenn kalla hreysikött; þat kallar múnkrinn uRöskat” ok er óvíst hvat tungu þat er. Nú hefir ek minnt ybr á, at nær því allar sögur várar sé ritaöar á Islandi; segir múnkrinn ok eig*i, at engin sé þar ritut; en hann vill eigi láta or&ib íslenzkt eiga sér staö í máli váru. þá er Nor&menn váru til íslands komnir ok seztir þar at, váru þeir oríinir Islendingar, ok hættir at vera NorSmenn. Eptir áliti múnksins liafa Norbmenn eigi átt rétt til at kalla öll lönd, þau er þeir byggbu, ann- at enn Noreg, er hann vil kalla íslenzka luti norska. því engum dettr í hug at nefna lrluti sína mebr nafni annars lands enn þess sem þeir fæbask í ok byggja. þat er víst, at tunga sú er Ameríku-


Brev til Islænderne om en munk i Norge /

Ár
1849
Tungumál
Ýmis tungumál
Blaðsíður
24


Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þessa bók, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þessa bók: Brev til Islænderne om en munk i Norge /
http://baekur.is/bok/75727ba8-1b6d-4def-8dcf-cd07d3b942d5

Tengja á þessa síðu: (14) Blaðsíða 10
http://baekur.is/bok/75727ba8-1b6d-4def-8dcf-cd07d3b942d5/0/14

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Bækur.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.