(7) Blaðsíða 3
Sá, sem ekki vill kaupa góÖ ráð fgrir lítið, skal kaupa sára
iðran dýru verði.
JStundirnar hafa Tængi, og fljéga upp til
gjafara tímans.
I*ó að hver maður viti, að ( einni kluhku-
stundu cru 60 mínútur, sýnist samt sem fá-
ir gæti þess, að 60 þessir örstuttu mælirar
tíinans gjöra eina klukkustundu.
Vertu ekki háreistur, þegar þú leggur
fyrst af stað, þú getur œfinlega hækkað á
þjer risið með sóma, en lækkað það aptur
gctur þú ekki án minnkunar.
J>að cr miklum mun hægra, að kelja niður
hina fyrstu óhreinu girnd, heldur en að
seðja allar þær, sem á eptir koma.
Sannleikurinn bíður opt meira tjón af á-
kefð ineðmælanda, en ástæðum mótinælanda.
I*egar vjer rjettum hcndina að vini vorum,
ættum vjer aldrei að kreppa hnefann áður.
llrckkjavit i hcimskum manni er hárhníf-
ur í höndum óvita.
Fólgið hatur er hættulegra, en berfjand-
skapur.
Illgirnin drckkur að mestu leyti upp sitt
cigið eytur.
A þá, scm hlusta á sjálfa sig, vilja ckki
aðrir hlusta.
Skeyti bakmælginnar falla máttlaus niður
fyrir fætur dygðarinnar.
Eyðsluseminni er optar samfara ágirnd,
en eðallyndi.
Sá, scm lier það mjög illa, ef hann mætir
ekki velgjörðum, rcynist óþakklátur, ef lion-
um veitast þær.
Ef hjartagæzka og manniið býr inni fyrir
hjá oss, þurfuin vjcr sízt að kvíða hættu
utan að oss.
Fáir lestir fylgja góðgirni, færri dygðir
síngirni.
Kæti heimskingjanna sctur í mann ólund.
Varastu jafnt fljótlcgan vin og Iangrækin
óvin.
Fátækur andier snauðari en fjelauspýngja.
það er ekki eins torvelt, að Iáta lífið fyr-
ir vin sinn, eins og að finna þann vin, sem
er verður þess, að lífið sje látið fyrir hann.
Ef þú ert fríðursýnum, þá láttu sjást eptir
þig fögur verk; sjertu það ekki, þá bættu
upp brcst náttúrunnar mcð dygðum þinum.
þögn cr vissari en sögn, þegar óvinir
vorir heyra til.
þagmælska er kostur án hættu, og fjár-
sjóður án fjandmanna.
Hugsanir eru blómstur sálarinnar, og orð
ávextir girndanna.
þeir, sem freista einkis sjálfir, hugsa að
allt sje hægðarleikur, og álíta það allt illt,
sem ekki getur heppnast.
Maðurinn cr eina dýrið, scm veitt var að
geta hlegið; þó er hann, ef til vill, sá eini,
sem er hlægilegur.
Svikull vinur er cin9 og skuggi á sól-
spjaldi : hann sjest í hciðríku veðri, en
hverfur, ef ský drcgur fyrir.
Tortryggna menn skortir aldrei hugarburð,
til að ala á grunsemi s(na.
Einfaldur sannleiki þarf aldrei við tvö-
faldra vitna.
Sá, sem hugsar um, áður en liann ræzt f,
afrekar fyr, en hann hugsar til.
Að vcra enguin til gagns, er að vera
ölliiin til ógagns.
Bitt aldrei vináttu við neinn mann, fyr
en þú vcizt, hvernig honum hcfur farizt
við fyrri vini.
Eins og sálin á að stýra handbragðinu,
svo skal hygginn maður stjórna vinnu-
brögðum.
Iirein trú er bczta guðfræðin, hófsemi
bezta læknisfræðin, og góð samvizka bczta
lögfræðin.
Auðsgnótt er armæða, skorlur eymd, og
hár sess þung byrði; en daglegt brauð cr
sönn sæla.
þegar sálin er þreytt, þá ætti líkaminn
að starfa.
Aldrei blómgaðist það ríki Icngi, hvar
barnauppheldið var vanrækt.
Gleðilaust líf er dauðans líf.
það er þolanlegra, að vera ætíð einsarn-
all, en vera það aldrei.
það er ekki gnægð rjettanna, hcldur glað-
værð gcstanna, sem gjörir veizluna góða.
Hófsamur maður líður hóglcga í gegnum
skeið lífsins, eins og fiskur í bæguni og
tærum straumi.