2 þvíer vel fómir, enn þér hafit verie í vet- ur med Finnum, ok má vera at inenn þín- ir hafi ei jafnvel vidfét at kaupa vid þá íem þu; enn ofs er þat umbod í hendr feingit af kóngi, ok vilium vér ranfaka íldp ydart. Oddr kvad þeim heimilt íkyldi at líta yfirvarníng þeirra. Luku menn þá upp kistum fínum, ok fundu ecki af Finn-Íl<attinum. Vedur var blítt ok heldr byrlítid. Enn þá tók vindr at vaxa heldr. pá mællti Einar: heldr hafa þesfir menn fied vid um kaupíkapinn enn ek hugda, ætla ek nú at vér megum ecki riúfa búlk- ann, mun ofs helft rád at gánga á fkip vort þvíat vedur tekr at vaxa. pá mællti madr er var á búlkanum: fiá íkaltu ádr bagga þann er ek hefi> ok yfir hvóriu hann býr* Tók hann til at leyfa baggann enn Einar beid. par var um ál laung, ok var íeint at leyfa. Einar bad hann fkiótt at vinna, Hann fagdi fvo vera íkyldi, tók hann þar úr annann bagga meir fiötrad- ann, ok var leingi ádr hann gat þann leyft. pá mællti Einar: feint gérir þú þetta, ok þó beid hann enn ef nockut mætti þat fin- naft, erhann mætti fakir ágéfa. pví næft kom upp hinn pridii baggi, ok er hann gat þar tilraufat, var þar ecki í nema tötrar, ok þat er aungvu var neitt. pá mællti Einar: allra manna armaftr, fegir hann, hefir gabbat ofs, ok dvalit, fvo at eyin er nær horfin. Fór Einar ok hans menn á fkip fitt ok lögdu frá, því vedric vóx í hvöriu, íkildu þeir fvo at Einar átti gild- ann andróda ádr þeir nádu pióttu. Nunc ad Iintrem appulit navis bellica, hu- jusque nautæ illum confcenderunt. Oddus Einarum falutando excepit; erant enim colloquiis fibi mutuo noci. Tum Einarus: conftat quidem, ait, te honeftum esfe vi- rum, fed fuiftis hac hyeme apud Fj'nnos, fierique potuit, ut viri tui non ita bene, ut tu, a commercio cum illis contrahendo fibi caverint; nobis hoc negotium a Rege injunctum eft, ideoque navim veftram fcrutari volumus. Refpondit Oddus, penes illos esfe merces ipforum iníþicere. Jam nautæ fuas ciftas aperiebant; fed nil mer-1 ciurn Finnicarum repertum eft. Tempe- ftas erat placida, fed fecundi venti parum. Mox vero exoriri coepit procella. Tum Einarus: melius, quam fuíþicabar, hi viri a commercio fibi caverunt; mercium ergó compagem turbare nolo, fed ingravefcente procella ad navim nostram reverti conduci- bilius cenfeo. Interpellavit eum vir, qui fuper mercium compage ftabat: prius ve- lim (inqvit) iníþicias faícem, quein habeo, quid ille contineat, comperturus. Fecic id, ut Einarus moraretur. Loro Iongo, ad folvendum tardo, fafcis circumligatus erat. Rogabat Einarus, ut opus adpro- peraret; id quod ille fefacturum promifit. Ex primo fafciculo depromebat alterum vel fortius adftrictum, cujus evolutio mo- ram longiorem pofcebat, Monebat Eina- rus, tardiufcule hanc rem geri, fed rema- nebat tamen, fperans inventum iri aliquid, cujus eos incufaret. Tuin prodiit tertius fafciculus, qui cum evolutus erat, nil con- tinere reperiebatur nifi laceros pannos, et res ad nihil udles. Subjecic Einarus: de- cepifti nos omnium miferrime, et ita mo- ratus es, ut infula noftra fere disparuerit, Properavit ille cum viris fuis ad fuam na- vim, vela retro daturus, nam tempeftas magis magisque ingravefcebat; atque a fe invicem ita difcedebant, ut Einarus contra ventum nitendo Thiotteyám vix ac ne vix quidem asfequi posfec. Cap. Cap.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Saurblað
(20) Saurblað
(21) Band
(22) Band
(23) Kjölur
(24) Framsnið
(25) Kvarði
(26) Litaspjald