9 Eldamaður drottningar var?) nú pegar aí) matreiíia lifrina og lungun, og íiin vonda drottning borðaði Jjau í peirri trú, aí) paí) væri lifur og lungu Mjall- hvítar. Hún var svo viss um petta, a¥) hún hirti alls elslti um ai) leita frjetta hjá töfraspeglinum sínum ; pví hún póttist viss um, aí) nú væri hún fríhasta Itonan á landinu. Vei¥)imanninum gaf lnin ærna peninga fyrir handarvibií), og til pess a¥) pegja yfir ódæ¥)isverlsinu. En nú er a¥i segja frá Mjallhvít, par sem hún var alein liíi á skóginum. Hjarta liennar var fullt af angist og kví¥a; pví liún sá sjer engrar bjargar von, vesalingur. Hún fór pá a¥) hlaupa, og hljóp í dauóans ofboöi yfir hva¥ sem fyrir var¥, eggjagrjót og ur¥)ir. Villudýrin lilupu framhjá henni og allt í kring um hana, en gjör¥u lienni ekkcrl mein. Ilún hljóp scm fætur togu¥u pangaó til um kveldi¥; ])á sá hún ofur- líti¥) hús, og inn í pa¥> íór hún lil pess a¥ hvíla sig. Inni í húsinu var allt lílió, en svo snoturl og priíálcgt, a¥ pa¥) var hin mesta

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Kápa
(36) Kápa
(37) Kvarði
(38) Litaspjald