29 upp úr hálsinum á Mjallhvít; jm hún hafbi aldrei rennt honum nifeur. 'Mjall- livít lifnabi J>á undir eins vib aptur, og- settist upp í kistunni. J)á sagbihún: «Gub hjálpi mjer! hvar er jeg?» En konungssonurinn rjebi sjer varla fyrir glebi og segir: «j)ú ert hjá mjer!» Síban sagbi hann lienni upp alla söguna, eins og dvergarnir höfbu sagt houum liana, og mælti: «Jeg elska J)ig meira en allt annab i lieiminum; kom J)ú nú heim meb mjer í ríkib mitt, og svo skalt pú verba konan min.» Mjallhvít Ijekk nú brábum góban jiokka á konungssyninum, og síban var allt búib undir brúbkaup j)eirra. Mebal jieirra, sem hobnir voru til brúb- kaupsins, var droltningin, stjúpa Mjall- hvítar. j)egar hún var búin ab húa sig svo vel scm hún gat, og lilaba utan á sig gulli og gimsteinum, J)á geklt lnin fyrir spegilinn og mælti:

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Kápa
(36) Kápa
(37) Kvarði
(38) Litaspjald