15 „Frú mín, drottning, fríöust ert ])ú, fríbari öllum, sem hjer eru nú; en Mjallhvít, som fúr yiir tjöllin þau sjö, og fæÖist nú upp hjá þeim dvergunum sjö, er þúsund-falt fríöari’ en þú!“ Vií) þessa óvæntu fregn brá drottningu lxeldur en eklti í brún; pví bún sá nú, aí) veií)imaí)urinn lial'bi prettaí) sig, og a?) Mjallhvit var enn á lííi. Og þegar liún vissi nú, hvar hún var nibur komin, J>á hugsaíú bún ekki uin neitt annao en J>aí), hvernig liún fengi rábií) liana at dögum; J)ví nú bafí)i liún engan frií) í sínum bcinum fyrir öfund og reií)i ytiv pví, aí) hún var ekki fríftust allra á landinu. En lil þess aí) áformií) mistækist nú ekki, rjeí)i bún af, aí) vinna aí) pví ine?> eigin liendi. J)etta var samt enginn hægÍJar- leikur; pví nú málti enginn maíiur vita af. Eplir langa umhugsan rjeíii drottning pa?) af á cm|inum a?) lita sig í frainan, afmynda sig, og taka á sig gerfi gamallar sölukerlingar. 1 pessum liam var engum lifandi manni unnt a?) pekkja liana, og svona kom hún lil dvergabajarins. Mjall- hvít var J)á ein hcima, pegar kerling bar?)i a?) dyrurn, og sag?)i:

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Kápa
(36) Kápa
(37) Kvarði
(38) Litaspjald