6 Af þeim orfökum fylgdi ek Magnúfi kon- ungi til Noregs. Skömmu fidar vard upp- vífl: um tilcektir Sveins, ok at Sveinn hefdi giört bú mín upptæk fyrir fornan fiand- íkap. Fylgdi ek þá enn at nyo Magnúfi konúngi fudr til Danmerkr. Var ek nockra liríd oddviti þeirra manna er fylgt höfdu Magnúfi konúngi af Jótlandi. Brædur tveir bádirklerkar eru nefndir til fögunnar, hét annar Rúpertus, en hinn Adalbrekc, hann var hirdbiíkup Sveins. þeir varu komnir afíudurlöndum híngat íDanaveldi, okhöfdu miök fpillt mínu málefni vid Svein, ok heldr enn ecki nídt mig í ördum. Á þeitn tók ek hús, lét þá íídan leida út, ok heingia á gálga, brendi kyrkiuna upp ad köldum kolum, ok rænti fé öllu. þ^t þótti Mag- núfi konúngi býsn ok fádæmi rnikil, en ek þóttifi: hafa geingic at mínu, mat ek minnr rcidi konúngs en fóma minn. Sídan var ecki margt med ockur, ok er mér leiddufl: fáleikar konúngs, beiddifb ek lends rnanns réttar í Noregi, medan ek mátti ecki fitia ættleifd mína í nádum fyri ofríki Sveins. Konúngr hét gódu urn fyrft, en þar kom ac hann kvad Dani eigi vera ættborna til íliórnarftands í Noregi, fagdift hafa ofmik- it vald feingit mér í hendr til nidurdreps kriftninnar. þetta þótti mér ílla mælt, ok ecki at makligleikum. fnerift ek fídan í lid med þér konúngr, ok ertu mér velfinnr, muntu fiálfr bezt fiá meiga hvert hollara er fvo kollut heilög trúa edr hreyfti ok hug- prýdi. reduxit, relicto Suenone Comite ad reg- num gubernandum. Tum mihi non con* ducibile videbatur fub ejus cutela habitare, et rei familiaris vexationi me exponere; id- circo Magnum ad Norvegiam redeuntem fum fecutus. Brevi poft manifefta fuere ambitiofa Svenonis confilia, comperique, Svenonem veteris inimicitiæ memorern prædia mea despoliasfe. Ideo novæ Mag* ni ad Daniam expeditioni fociutn mc ad* junxi, Jutorumque, qui Magnum ad Norve- giam fuerant íecuti, aliquo tempore ducem me præbui. Nominantur in hac relatione duo fratres, uterque clerici, Rupercus at- que Adalbertus, hic quidem epifcopus Sue- nonis aulicus, qui ex meridionalibus regio- nibus in Daniam venerant. llli Suenonis in me odium exafperaverant, nec minus verbis me calumniati fuerant j quare eorum domum aggresfus, ipfos educi et in pati- bulo fuspendi, ædem facram exuri atque in frigidos carbones converti, omniaque eo- rum bona fpoliari jusfi. Id facinus Kex Magnus immane et exempli nefcium cen- febat; ego vero mihi videbar non nifi mea bona vindicasfe, Regisque iram minoris fa- ciebam, quam meurn honorem. Deinceps non optitne inter nos convenit; cumque frigide ab eo haberi me pigeret, feuda in Norvegia mihi concedi pofcebam, dutn propter Suenonis violentiam bonis meis quiete frui non licebat. Initio Rex hæc po- ftulata benigne excipere videbatur; sed p< - ftea aperte præ fe ferebat, Danos ipfa na- tivitate exclufos esfe a regimine in Norve- gia adcipiendo. Addebat, nimium pote- ftatis fe mihi concesfisfe ad fidem chriftia- nam opprirnendam. Hoc tnihi ut inepte, ita non ex meis meritis dictum videbatur; quare deinceps ad tua, Rex, caftra trans- eundum censui; te recte animatum arbi- tror; tuque ipfe optime judicabis: utrum fít melius, fancta quæ dicitur fides, an ftre- nuitas genorofitasque anirni. Cap. Cap.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Saurblað
(26) Saurblað
(27) Band
(28) Band
(29) Kjölur
(30) Framsnið
(31) Kvarði
(32) Litaspjald