3 cr, ef kóngi pætti betra hálft dýrit. Peír íóru bádir famt, par til peir fundu Svein kóng. Hann fagnadi vel Aka árnianni, enn íþurdi pann er fór med honum hver fá madr væri er hann kendi ei. Audun fva- rar: ek er einn Islendíkr madr nýkominn af Noregi, enn ádr utnn af Grænalandi, med *al!ri eigu minni. Enn'nú er pó áord- ic mikit fyrir mér, ek á n.u ei meira enn há(ft dyrit. Sagdi hann fídan kóngi allt hverfu faric hafdi *med peim Aka. Kongr mælci: er pat fatt Aki fem hann fegir? Satt er pat, fegir Aki. Kóngr mælti: pótti pér pat tilliggia par fem ek hefi pik fettan yfir minn varnad, ok feingic pér mikit lien, at tefia ok tálma pat er útlendr madr ok mér ókunnr gerdiít til at færa mér gérfemi, ok gaf par til alla eigu fína, ok vorir hinir meftu úvinir íáu pac at rddi, at láta hann fara í fridi; hygg at hverfu fannligt pér var ílíkt at gera, ok er pat vonligt, at margt ok mikic fkilii yckur Harald kóng, er hann gaf honum frid ok grid. Nú veri pat makiigt ac pú létir ei at eins alla eigu pína, heldr ok lífit med. Enn pótt ek láti ei drepa pik at finni, pá (kaltu allt at einu pegar í ítad burtu verda félaus úr ríki mí- nu, ok koma aldrei mér í angfýn. Enn ek kalJa Islendíngr at pú géfir mer allt dýr- it fem ádr, ok pví Öllu betr fem vift fú ok verd fem Aki feldi pér, enn hann átti at géfa. Audun packadi kóngi ord fín ok bod, ok var hann par um ríd Enn Aki fór á burt óféginn, ok týndi miklu gódu fyrir pat hann ágirntiíl pat er honum heyr- di ecki til. Cap. maretur, utque Akius Auduno quantum operæ pretium esfet præítaret, íi dimidia animalis pars Regi fatisfaceret. Profecti uterque íimul funt, donec in Regem Sue- nonem inciderent, Ule Akium curatorem benigne excepic, quæfivitque, quinam vir esfec ipfi ignotus, qui eum fequeretur. Re- fpondic Audunus: Sum ego Islandus, nu- per e Norvegia , fed antea longius e Grön- landia cum omnibus quæ posfidebam, pro- fectus Deinceps autem res meæ inpros- pere admodum cesfere, cum non nifi di- midium animal habearn. Tum omnia quæ ipfum inter et Akium transacta esfent, ex- .pofuic. Rex ad Akium converfus, verane, inquit, narrat ? Id Akio affirmante, Rex fubjecit: Tibine, quem meis bonis præfe- ci, quemque feudis ornavi, rectum vide- batur homini extero mihique ignoto mo- ram et retardationem objicere, qui mihi cimelia offerret, omnibus fuis bonis redcm- ta. Placuit vel maxime inimicis noinini noílro enm incolumem dimittere; cogita, num tib: honeftum videatur ica agere; ve- rum videlicet te inter etHaraldum Regem, qui pacem ei et incolumitatem concesfit, mukum discriminis intereft. Merueras non modo omnes tuas fortunas, íed et vitam perdere. Verum licet te hac vice vita pri- vare nolim, tu tamen e veftigio bonis exu- tus e meo regno cxtorris eris, nec unquam a\3 meuin confpectum amplius admitteris. Tibí autem, Islande, declaro, me totum animal, ut initio deftinaveras, mihi datum cenfere, idque tanto potius, cum Akius alimentum et pretium, quod dare debue- rat, tibi vendiderit. • Audunus ob verba prolata et ob conditionem propofítam Regi gratiasegit, ibique aliquo teinpore inora- tus eft. Verum Akius ex terra emigravit triftis admodum, bonisque exutus, quiá videlicet quæ non fua esfent, avide fibi ar- ripuerat. - . Cap, 2

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald