6 edrNoregs. pá komn peir Audun a.t einu íkipi fögru, ok voru menn at, ok biuggu, pat var knör mikill. Kórigr mælti; hverfu Jítft pér Audun á íkippetta? Hann lét vel yfir. Kóngrmælti: nú mun ek launa pér biarndýrit, ok géfa pér íkippetta med peim farmi fem eg veit vel hagar tillslands. Au- dun • packadi kóngi giöf pesfa fem hiann kunni beft. Enn er ftund leid ok íkipit var albúit, geingu peírpáenn til ftrandar Sveinn kongr ok Audum Pi mælti kóngr: med pví pú vi!t frá mer fara Islendingr, pá íkal ek nú ei letia pik; en pat liefi ek fpurt at ílt er til hafna fyrir landi ydru, öræfi mikil ok hætt íkipum. Nú ef ei vill vel til takaft, kann vera at púbriótir íkipit ok týnift farm- urinn; Lítt sér pat pá á at pú hafir fun'dic Svein,.kóng ok gefit honum gerfetni. Feck kóngr honum pá íkinnhoíu mikla fu'da af fylfri, ok mælti: ei ercu med öilu félaus pótt hrióti íkipit efpú heldr pesfu. Verda má ok pat, fegir kóngr, at pú týnir ei fídr pesfi\fé, livar nýcr pú pá pesfac pú gafft Sveini kóngi gerfemi pína. Dró kóngr pá hríng af hendi fer ok gaf Auduni. Pac var ágiæir gripr. Kongr mælci: pó fvo ílla verdi at púbriócir ík:pic ok týnir öilu fénu ei ertu félaus ef pú kemr á land med ríng- inn, pvíat pat er háctr manna at liafa gnll íict á fer ef í íkipbroti eru ftaddir 5 ok fér pá at pú hefir fundic Svein KóngUlfsfon ef pú heldr ríngnum pótt pú íácir annat fé. Enn pat vil ek leggia til ráds medpér at pú lógir ei ríng pesfum, pví ek ann pér full- vel at nióta, nema pú pykift eiga fvo mikir gott at launa nockrum göfigum manni at pér pyki hann pefs makligr, at pú gefir ho- numgerfemi, págefpú honum hrínginn. Far nú heill, fegir kóngr. Vere vergente Rex aliquando pontes adiit, ubi naves adornabantur varias regiones, uti mare balcicum, Saxoniam, Sueciam vel Norvegiam adicuræ. Venerunt uterque ad pulchrain aliquam navim in qua armanda liomines occupati eranc; ec is quidem miag- nus erat phafelus. Hic Kex, quomodo in- quit, ifta tibi placec navis? Belle placet, ait ille. Tum Rex: jam ergo cibi remu- nerabor urfi donum, tibique lianc navim donabo cum mercibus, quæ in Islandia finc commodisfimæ. Audunus opcimas quas poterat gratias Regi agebac. Aliquanto poft cum inftructa erac navis, uterque Rex et Audunus litus adivére. Rex ad eum hoc alloquio fe convercic: Siquidem fslande a me vis dlscedere non te morabor; verum audivi, in tua terra malos esfe portus, de- ferta vafta, magnasque viarum difficul- tates. Jam fíquid humanitus tibi acci- deric, fieri poteft, ut navim frangas mer- cesque perdas, tumque nemo ex tuo ad- fpeccu divinare queac, te Regem Sueno- nem adiisfe resque pretiofas illi donavisfe. Rex illi pescia dedic argento plena, dixic- que: fi hæc tenes, tu, fi naufragus eris, liaud prorfus bonis orbaberis. Verum, pergit Rex, fieri tamen poceft, uc hánc quoque gazam perdas, quid tum tibi pro- deft, Kegi Suenoni tuurn cimelion dedisfe. Detraxit ergo ármillam , quæ quidein pre- tiofisfima erat, fnæ inanui, deditqueAu- duno. Haud, inquic, inops proríus eris, fi cum armilla in terram veneris; nam nau- tarum mos eft, ut, vel in naufragio, au- rum corpore geranc; patebic ergo te cum Rege Suenone Ulfida fuisfe, fi cæteris oin- nibus perdicis lianc armillam íervaveris, Verum tibi auctorero, ut hunc annulum, cujus profperum ufum tibi ex anirn’o adpre* cor, non dimictas, nifi eximio alicui viro tantum boni rcmunerandum liabere tibi videaris, uc is præcipue dignus fic, cui hoc cimelium dones; illi tu annulum dato dixic Rex atque fic valeto I

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald