17 ur, Hafnarfjör&ur, Vogarnir, Keflavík og þórshöfn, og Bíítsendar hinuraegin vif) Reykjanesj þannig má álíta þab ómetaniegan arb og atvinnuauka, er hafa mætti af þiljubátnm, ef þeir kæmust upp. En þá er einn atvinnuvegurinn bæbi til sjós og sveitar, er menn því miírnr þekkja Iítib sem ekkert til hjer á landi, en sem þó blasir iijer jafnvel betur vií) cn í nokkrn öíiru landi, en þab er þetta, ab allir, sem nokkub liafa til miblunar, hvaö lítib sem er, og hvort heldur er til sjós eba sveita, sameini sig í skipuleg fjclög, stærri og srnærri, eptir því sem á stendur í hverri sveit, til þess a b h a f a á r e i fe u m h ö n d u m n o k k u b h a n d a þ e i m a b vinna, sem nú verba atvinnulausir og verba svo gott sem ab halda ab sjer höndum, af því hina vanalegu vinnu brestur sökurn fjárfellisins. Skobum hin þvlbu og ógirtu tún og móaftögin þar út i frá; skobum hinar vífclendu mýrar og fúaftóa, sem óskornir eru fram og óveitt er vatni af sumum en á suma: skobum haugstæbin og slavaksvarpana fram af bæjunum og rústirn- ar hjer og hvar meö fúinni veggjamold, og hinar yndislegu sendnu grasgrundir víöa um Suburnes, er hvort um sig má eptir fárra vikna vinnu verba aíi jarbepla- og kálrófugörbum, er gefi hundrabfaldan ávöxt ab ári libnu; — skobum moldarveggina, moldargrenin, sein verib er ab lirófa upp og endurbæta ár eptir ár met> afartilkostna&i vinnukraptanna, er svo margfait arbsamar mætti verja, og aptur holtin og liraunin skamrnt frá bæjunum mefe hinu bezta hlefeslugrjóti, er rífa mætti upp á haustum og setja í hrúgur og sífean aka heim á slefenm á vetrum til traustra húsveggja og varanlegra; skofeum svo vífea vife sjó hjersyfera varir og lendingar, hversu þær þurfa mikilla endurbóta vife; og þarf ekki nema afe renna snöggsinnis auga yfir þetta og þvíumlíkt til afe sannfærast um, afe hjer er ótölulegt afe vinna, er getur gefife margfalda vexti af vinnukaupi því, er lagt væri í söl- urnar til þvílíkra verka. — En þafe er mefe öll þesskonar skipuleg samtök, afe þau verfeur afe gjöra í tíma, ef þau eiga afe geta dregife úr efea spornafe vife afteifeingum harfeærisins. þafe cr seint afe vísa umfarandi mönnum á daglaunavinnu, þegar þeir eru orfenir mætti sínum fjær af skorti og harferjetti; þafe er afe sínu leyti þá eins um seinan, eins og afe vísa mönnum á, og hvetja menn til, afe lifa á sölv- um, káli, krækling og öferu ljettmeti, ekki fyr en öll önnur kröpt- ugri matbjörg er þrotin þeim og ófáanleg. Jeg sagfei afe vísa um- farandi mönnum á daglaunavinnu, því vjer, sem eldri erum, munum þafe vel, afe þetta er hin fyrsta og hryllilega afleifeing harfeærisins 2

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Saurblað
(26) Saurblað
(27) Band
(28) Band
(29) Kjölur
(30) Framsnið
(31) Kvarði
(32) Litaspjald