
(15) Blaðsíða 15
15
fá æskilegan framgáng, nema allir efca allflestir, sem
nokkurs þykir varíia um þjó&gagnib, styrki meb rábum og
dáb til framkvæmda þess sem nytsamt er. Dugir og ekki
ab sakast um, þó ekki sé æfinlega þaö fyrst tekib sem
öllum ber saman um ab sö allra gagnlegast, þegar
þab er þarflegt sem tekib er*). Bókmentafölaginu heíir
enn ekki heppnast ab vekja svo eptirtekt Islendínga, og
ávinna sór hylli þeirra og styrk til lángframa, sem þab og
fósturjörb vor hefbi þurft, en vór vonum ab þetta muni
einnig smámsaman færast í lag, og ab vísu er félagiö
vel fært um ab styrkja útgáfu nokkurra góbra bóka auk
kortanna, — og hvenær mundi Islendíngum meiri þörf
á góöum bókum enn nú! — ef því heppnabist ab fá
meiri fjárstyrk mebal Islendínga; en nú sem stendur
er því varla fært ab leggja útí neitt, nema lialda smám-
saman áfram fyritækjum þeim sem þegar eru fastbundin, og
er þessi þraung þeim þó einnig í vegi, því félagiö verbur
ab draga borgun vib alla þá sem vinna fyrir þab, og þaö
er alkunnugt, ab ekkert fæst fyrir ekki neitt.
þab mundi í mörgu tilliti vera vel til fallib, ef duglegir
og málsmetandi menn á Islandi tæki sig saman ab stofna
heraÖafélög, bókmentafélaginu til styrktar; væri þaö til
hægbar mikillar, og mundi glæöa félagsanda landsmanna
meir enn nú er; og þaraöauki gæti hverr einn komiö
meiru af stab í, félaginu og yfirhöfuÖ til eílíngar bókmenta
og framfara á Islandi, ef hann væri í slíku stvrktarfélagi,
enn hann væri einn sér og skrifabist á vib félagib í sínu
nafni einssaman; þab er enginn efír ab slíkum styrktar-
félögum mundi mega koma á í hverju af enum fólkríkari
®) Margir hafa t. a. ra. fundi5 J)at) at) kortunura, a5 Jiau lsegi
ckki nærri bókmcntafélagsins tilgángi, og varla raá Bvi ncita,
aÖ annab lifjgur honum nær i fyrsta áliti, cn kortin cru þa5
starf scm felaginu raá vcrtia til cns racsta ágætis bæ?>i hcr og
crlcndis, og |>annig verha raet) tímanura frlagsins tilgángi til
raciri framkværadar cnn nokkrir bæklingar.