óánægðar með þessi ákvæði skattalaga og kvenréttindafélög um allan heim höfðu þá tekið upp baráttu gegn slíku. í fyrstu munu fáir aðrir en kvenréttindakonur hafa lagt eyru við skattamálinu. Smám saman breyttist almenningsálitið og sú skoðun átti æ meira fylgi að fagna, að samsköttun hjóna væri óréttlát, ef bæði vinna fyrir launum utan heimilis. Þá er það ljóst, að eftir þvf sem konur fóru í æ ríkara mæli á vinnumarkað til að afla tekna ásamt eiginmanni, fór óánægja með hjónasköttunina sívaxandi, þar sem tekjur eiginkonu fóru nær alltaf í efri þrep skattstigans. Það borgaði sig alls ekki fyrir fólk að gifta sig, ef bæði hjónin vildu vinna utan heimilis eða þurftu, og fældi margar giftar konur frá því að starfa utan heimilis. Sumarið 1957 skipaði fjármálaráðherra nefnd í skattamálum sem í áttu sæti tvær konur. Fullvíst er, að það var beinn árangur af starfi KRFÍ, en það hafði ekki áður gerst, að konur ættu sæd í stjómskipaðri skattamálanefnd. Árangur starfsins varð þó nokkur og í lögum frá 1958 komu ákvæði um, að skattskyldar tekjur, sem gift kona aflar með vinnu utan heimilis, megi lækka um helming við skattlagningu þeirra hjá eiginmanninum. 61) Jafnframt var hjónum, sem bæði höfðu launatekjur, heimilt að greiða skatt af sértekjum sínum sem um tvo einstaklinga væri að ræða, ef þau teldu það henta sér betur en 50% frádráttarreglan. Nýmæli var, að einstæðir foreldrar, sem höfðu fyrir heimili að sjá, greiða nú eftir sama skattstiga og hjón og fá nú skilyrðislaust aukinn frádrátt fyrir böm sín. Öll nýmæli laganna vom til bóta og miðuðu að því, sem KRFÍ hafði beitt sér fyrir, að íþyngja ekki hjónum umfram einstaklinga og auðvelda konum starfsval, þegar skattalögin hegna ekki lengur giftum konum fyrir það að velja sér annað ævistarf en heimilisstörf. Nú varð að lögum, að skattaframtalið væri ekki gilt nema bæði hjónin skrifuðu undir. Það var gömul krafa kvenréttindafélaga víða um lönd, að konan, sem bar ábyrgð á skattgreiðslunni ásamt manni sínum, án þess oft að hafa hugmynd um fjárhaginn eða skattaframtalið, undirriti skattskýrsluna. Það er athyglisvert, sem stendur í greinargerð með ffumvarpinu: "Kvenréttindakonur hafi lagt áherzlu á, að konur eigi að undimta skattaframtölin með mönnum sínum." Enda þótt engar breytingar hafi verið gerðar næstu tvo áratugi, hljóðnuðu ekki raddir þeirra, sem kröfðust sérsköttunar hjóna. En þetta hagsmunamál kvenna var afar þungt í vöfum allt til ársins 1976, að lagt var ffam frumvarp til nýrra laga um tekjuskatt og eignaskatt, sem fól í sér gagngerar brcytingar á skattakerfinu. Látið var í veðri vaka, að frumvarpið fæli í sér sérsköttun hjóna þótt svo væri alls ekki í raun.

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Kvarði
(26) Litaspjald