41 Snj ó lfur: Yib erum bá'feir jaÆeigandi, mágarnir; en á ein rennur milli engja okkar. Nú vildi svo til fyrir 3 árum, aþ þá fór áin a'k jeta undan bakkanum mín megin, og bar hvern grasrótarhnausinn á fætur bíjnira yflr á bik hans mágs míns. Á hann nú halda huausunum fyrir ekki neitt, eins og sinni eign ? Stondur ekki í norsku lögum: Ingen maa b e- rige sig paa Andens Bekostning? Samt tímir ekki mágur minn ao sleppa af grasrótinlii, og vill jiannig maka krók- inn mági sínum til tjóns, o;g þaíi strftir auþsjáanlega móti den naturlige Ret- f æ r d i g h e d. Eíia sýnist yí)ur ekki þafe, herra J>i?)randasfm ? jiibrandasen: Sjálfsagt, þa% or ekk- ert. vit í því, ai'i ætla sjer aí) halda slíku; jijer halil) unnií) málií), herra Studiosus! Ilrólfur: En drstcd segir þó me'f) ber- um orímm í Eovsamli ngens tredje Bog 7. og 8. Paragraph om Elvcnes Jordpaakastelse . . . . j>ií)randasen: Hvaþ varþarmigum hvat) Orsted segir, Bardenfleth eþa Rosen- örn, sem afsegja aí> gegna kónginum um fríhöndlunina; jeg afsegi aptur á móti, at) gegna nokkrum þeirra lögum fyrir þetta land. Hrólfur: jiví trúi jeg þó ekki, lierra jjiíirandasen, aí) þjer afsegií) þau Kig, sem giida í öllum konungsins löndum og ríkjum. jjiíiraii das o n: Jeg meinti þaþ ekki heldur; þjer hafi?) ekki skilic) mig rjett; jeg ætlaíú al) segja sem svo .... (Ilann fer ;uj liósta). Jæja Jofio mjer a'i> hoyra betur, hvaí) þjer ;oíluonþ afe segja. Ilróifur: Svona hljóíia Orsteds oro): D et S t.ykk e Jorþ, s om E1 vens.-8-tr ö m driver hen til din Enggrund, til- hörer dig efter Folkeretten. f)i%randasen: f>jer herií) of óíian á, herra Síudiosus ! talií) ögn hægra, svo jeg heyri þaí). (Hrólfur hefur upp sömu oÆin aptur hægt og seint). f>ií)ran dasen: fjjer erul)'ekki rjett Hþugur í dönskunni, og farnir mjög aí> styr'fjna í framburþinum. Talií) hreina íslenzku, yiíur ferst þaí) víst betur; þaí) er ekki af því, aí) mjer þyki ekki ofur vœr.t um dönskuna; þvíjegsitopt stund- unum saman, og taia ekki annao) enn tóma dönsku viþ skrifarann minn þarna. Sogi jeg þa% okki satt, Bárþur? Báríiur: þal) má nú sogja; þaí) geng- ur nokku?) á, þegar herrann fer afe tala dönskuna; svei mjer ef mig ekki sundlar öldungis, þegar jeg hugsa um þai). fjarna rennur hún upp úr hoiram, eins og ár- straumur. f>aí) gengur öldungis yflr mig, aþ nokkur mafeur skuli geta talaí) svo fljúgandi. En vaniun gefur lystina. Hrólfur: 0rsteds orí), herra þing-

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Blaðsíða 17
(24) Blaðsíða 18
(25) Blaðsíða 19
(26) Blaðsíða 20
(27) Blaðsíða 21
(28) Blaðsíða 22
(29) Blaðsíða 23
(30) Blaðsíða 24
(31) Blaðsíða 25
(32) Blaðsíða 26
(33) Blaðsíða 27
(34) Blaðsíða 28
(35) Blaðsíða 29
(36) Blaðsíða 30
(37) Blaðsíða 31
(38) Blaðsíða 32
(39) Blaðsíða 33
(40) Blaðsíða 34
(41) Blaðsíða 35
(42) Blaðsíða 36
(43) Blaðsíða 37
(44) Blaðsíða 38
(45) Blaðsíða 39
(46) Blaðsíða 40
(47) Blaðsíða 41
(48) Blaðsíða 42
(49) Blaðsíða 43
(50) Blaðsíða 44
(51) Blaðsíða 45
(52) Blaðsíða 46
(53) Blaðsíða 47
(54) Blaðsíða 48
(55) Blaðsíða 49
(56) Blaðsíða 50
(57) Blaðsíða 51
(58) Blaðsíða 52
(59) Blaðsíða 53
(60) Blaðsíða 54
(61) Blaðsíða 55
(62) Blaðsíða 56
(63) Saurblað
(64) Saurblað
(65) Saurblað
(66) Saurblað
(67) Band
(68) Band
(69) Kjölur
(70) Framsnið
(71) Kvarði
(72) Litaspjald