40 urn snáftann ? fjykir þj er kann ekki leik- inn í lystinni? En viþ skulum'nú ekki láta á neinu bera, \íb eigum ab eins ai) byrja á því, aí> velgja þessum gúþa vefara nndir uggum. Hinir piltarnir sjá um ab hita honum til fulls. En þar kemur hann uú. 2. A t r i ð i. Ípiftranclasen. Stiidentaniir Bárftur. (Sffean) Kerlinp;. Snjólfur: Vjer getum ekki nóglega vottab ybur glebi vora yflr því, aí> annar eins mat)ur og þjer haflþ nú loks fengib sæti á alþingissalnum. j>ab hefur lengi vei'io þunnskipaí) þar af þeim m»imum, sem eins eru í iillum greinum útbúnir kæí>i a>6 viti og vilja, eins og þjer erub. En svo fagnaíiarríkt sem þab er fyrir sjálft meginlandií), svo er þaþ þó enu miklu fagnabarríkara fyrir Eyjarnar, sem boriíi hafa gæfu til þess aí> eiga mál sín í yþar höndum. Og eins og þjer eruft hinn fyrsti alþingismaþur fyrir þá sýslu at) tiilunni til, eins vitum vjer, aþ þjor reynist hinn fyrsti og fremsti aí> óllum þingmannskost.um. þ>ií>randasen: þafe vil jeg ekki efa aí> verþi. Hrólfur: f>ó er þaí> vort hib mesta fagriaþarefni, at> föburlandib hefur, þar sem þjer erufe, ekki einungis hlotib þann talsmann, sem getur myrkranna á milli talaþ um landsins gagn og naubsynjar meb fullkomnasta tólf konunga viti. þiþrandasen: Já, guíii sje lof fyrir þaþ. Hrólfur: Iíeldur hefur og orþ fyrir aí> vera Ijúfur og lítillátur vib alla, svo aþ þab er yvar yndi og eptirlæti, ab heyra kærumál manna og hjálpa þeim til rjettar síns; því slíkt er ekki lítill kostur á þeim, sem kippa á í lag öllu sem atlaga fer í landinu. Og slíkur mafeur eruí) þjer, þibrandasen! Bárþur: f>jer eigií) ab scgja, herra þiferandasen, góbi mann! Ilrólfur: Jeg bií> aubmjúklega fyrir- gefningar, jeg ætlaþi aí) segja: þingmal&ur herra þiferandasen. Nú meþ því ai) vjcr vitum, hve læríiur og lesinn þjer eruí> í eldri og nýrri lögum ekki einungis þessa hólma, heldur og þessarar heimsálfu, þá er- um vjer hjer komnir, til aþ bera undir yíur mál, sem risiíi hefur milli okkar, nábú- anna. Vib höfbum aí> vísu ásett oss a% láta þab reka til landslaga og rjettar, en sjáum þó á hinn bóginn í hinn mikla kostnai) og mörgu umsvif, sem af því leiþa. Og því höfum vib nú snúib oss til ybar í þeim tilgangi, aí> taka yí)uv fyr- ir gjörbarmann í málinu, og hvíla vib álit ybar og úrskuríi £ því. (f>ií>randasen sezt sjálfur nibur, en lætur hina standa).

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Blaðsíða 17
(24) Blaðsíða 18
(25) Blaðsíða 19
(26) Blaðsíða 20
(27) Blaðsíða 21
(28) Blaðsíða 22
(29) Blaðsíða 23
(30) Blaðsíða 24
(31) Blaðsíða 25
(32) Blaðsíða 26
(33) Blaðsíða 27
(34) Blaðsíða 28
(35) Blaðsíða 29
(36) Blaðsíða 30
(37) Blaðsíða 31
(38) Blaðsíða 32
(39) Blaðsíða 33
(40) Blaðsíða 34
(41) Blaðsíða 35
(42) Blaðsíða 36
(43) Blaðsíða 37
(44) Blaðsíða 38
(45) Blaðsíða 39
(46) Blaðsíða 40
(47) Blaðsíða 41
(48) Blaðsíða 42
(49) Blaðsíða 43
(50) Blaðsíða 44
(51) Blaðsíða 45
(52) Blaðsíða 46
(53) Blaðsíða 47
(54) Blaðsíða 48
(55) Blaðsíða 49
(56) Blaðsíða 50
(57) Blaðsíða 51
(58) Blaðsíða 52
(59) Blaðsíða 53
(60) Blaðsíða 54
(61) Blaðsíða 55
(62) Blaðsíða 56
(63) Saurblað
(64) Saurblað
(65) Saurblað
(66) Saurblað
(67) Band
(68) Band
(69) Kjölur
(70) Framsnið
(71) Kvarði
(72) Litaspjald