skynsemi og tilfinningar til að bera ábyrgð á sínu eigin lífi og annarra muni gera það sem í hans valdi stendur til að slíkum vopnum verði aldrei beitt... Ég ætla ekki að lengja mál mitt með því að telja upp öll þau mörgu og sterku rök sem beinast gegn vígbúnaðarkapphlaupinu og tryggingu friðar á grundvelli ógnarjafnvægis kjarnorkuvopna. Stórveldin tvö, Bandaríkin og Sovétríkin, eru komin í sjálfheldu og halda jafnframt stórum hlutum heimsbyggðarinnar í gíslingu með viðkvæmu og ótryggu ógnar- jafnvægi. Óstöðugleiki þess vex eftir því sem tækni hinna nýju vopna verður þróaðri og nú er svo komið að einungis 6 mínútur gefast til umhugsunar og ráðrúms, 6 mínútur til að velta því fyrir sér hvort um tölvumistök eða veruleika sé að ræða. Þetta minnkandi svig- rúm og stirðar samningaviðræður valda því að spenna í samskiptum stórveldanna fer vaxandi og síeykur hættuna á kjarnorkuátök- um. Eins og Alva Myrdal hefursagt: Við kaup- um okkur aukið óöryggi fyrir stöðugt hærri upphæðir....... Kvennalistinn telur því að öll kjarnorkuveldi ættu að samþykkja ótvírætt að bera ekki kjarnorkuvopn að neinni deilu. Upphaf kjarn- orkuátaka mundi leiða til sjálfsmorðs þjóða og mannkynsmorðs. Við teljum að allar þjóðir ættu að fallast á sannanlega frystingu á hönn- un, tilraunum, framleiðslu og uppsetningu á kjarnorkuvopnum. Sú frysting ætti síðan að leiða til fækkunar og endanlegrar útrýmingar kjarnorkuvopna úr vopnabúrum þjóðanna. Kennsla i íslandssögu — G. A. Þegar svo farið er að segja frá athöfnum manna og rás sögunnar, þá eru það ekki kon- ur sem segja frá, það eru fyrst og fremst karl- ar. Og alveg á sama hátt og þeir meta og hafa metið framlag kvenna eftir þeim mælistikum sem lagðar hafa verið á verðmæti einstakl- ingsins, eins og t.d. að greiða þeim laun, þá meta karlar söguna út frá sínu sjónarhorni og sinni reynslu en sleppa fremur því sem þeir þekkja ekki af eigin raun. En nú eru breyttir tímar og konur vilja ekki FRÁ KONU TIL KONU — KVENNALISTINN lengur vera meðsekar um áhrifaleysi sitt. Ótrúlegt langlundargeð þeirra er þrotið og þær vilja bæta kjör sín og leita þess eðlilega réttar sem þeim ber til að ráða meiru um lífs- feril sinn og val og jafnframt að hafa meiri áhrif til að móta það þjóðfélag sem þær búa í. Þær vilja verða gerendur og skrifendur eigin sögu, ekki bara þolendur. Konur vilja að mennskan og hið mjúka gildi komist að til að móta söguna og skrifa hana. Þess vegna er Kvennalistinn til og þess vegna stend ég hér. Framtíö þessa lands býr í börnunum okkar. Um fæðingarorlof — S. D. K. Að síðustu er hér verið að leggja til þótt í smáu sé, breytt gildismat við forgangsröðun mála. Það er verið að leggja til að við veitum nokkrum fjármunum til þess að tryggja velferð 13

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Kápa
(20) Kápa
(21) Kvarði
(22) Litaspjald