10 hverjum kunni að falla illa orðið stjettar- barátta, mun hann með ofurlítilli hugsun sjá hve sjálfsögð hún er. Nú er skift mönn- um í tvær stjettir, eigendur og öreiga. Hinir síðari hafa ekkert nema vinnu sina og hún er þeim jafnvel ekki frjáls. 1 Róm hinni fórnu voru öreigarnir nefndir proletarii, en það orð er dregið af proles, sem þýðir af- kvæmi. Þeir voru ekki álitnir til annars hæfir, en að fæða afkvæmin sem hin ríkj- andi stjett gæti haft til hermensku eða þræl- dóms. Nú er þrælahald afnumið, en ör- eigarnir, hin vinnandi stjett, er komin i þeirra stað. Efri stjettin gerir skýr mörk milli sín og þeirra i daglegu lifi og um- gengni. I3eim er haldið niðri i menningar- leysi og örbj'rgð og ekkert samband lálið komast á þar á milli. Jafnaðarmenn vilja útrýma þessari misskiftingu auðs og ment- unar. Þeir vilja með stjettabaráttunni koll- varpa fyrirkomulagi kapitalismans og koma á ríki þar sem allir einstaklingar mvnda eiiia allsherjar stjett vinnandi manna. Gamla ávarpið frá 1848 gildir ennþá, þótt svo lang- ur timi sje liðinn: »Jafnaðarmenn hirða ekki um að halda leyndum tilgangi sínum. Þeir lýsa því yfir i heyranda hljóði, að tilgangi þessum verði

(1) Blaðsíða [1]
(2) Blaðsíða [2]
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Kvarði
(18) Litaspjald