37 M a c) u r i n n: \>ab er nú mestur gald- urinri a7) geta stilt sig um a'ib hlæja, og verfcur þaT) ekki meb ot)ru, enn a^ ma'ð- ur skotii þetta á aívaríegari hátt. Finnst þjer þab nú ekki satt t. a. m., aft enginn verftur méiri gikkur, enn sá sem snogglega kemst undan mannafótum, og stígur allt í einu í einhvern æftri sess? |>ví er og lieldur ekkert hættulegra, enn þessi fljótu umskipti á kjórum manna. Sá sem . er kominn af góbu og gófugu foreldri, og iiefur fengií) gott uppekli, hann breytist trau^lega fyrir þaft, allra sízt svo afc liann verí)i dramblátur, þó hann komizt til met- orí)a. Iieynslan hefur opt sýnt- a7) þess konar menn eílast aT) því skapi í auV mýkt og litillæti, sem þeir vaxa ac) vegsemd ogvirlbingu. En hinir, sem hefjast upp úr duptinu í einu vetfangi, þeir geta ekki rábift sjer fyrir rembilæti. Ec)a mannstu ekki eptir sögunni af honum herra Jóhanni Sól- skjöld ? Konan: Og nefndu ekki hann Jón Veiguson. En hvafc ætli komi þá til þess ? Mjer fmnst ac) aumingjarnir ættu ab vera þeim mun óstoltari og lítillátari, sem þeir mega muna eptir fyrri kjörum sínum. M a7) u r i n n: f>ac) er þó þvert á móti. En orsökina cr hægt sjá: þeir sern eru af góbum stigum gruna þaft ekki um neinn mann, aí) hanu setji sig út til ab óvir’ha þá; pg því láta þeir sjer liggja þa^ í Jjcttu rúmi, hverju viftmóti sem þeir mæta. Hinir þar á móti, sem aldrei hafa risiT) upp úr sorpinu, grúna hvern mann um gæzku. Jieir álíta ac) hvert orft og atvik annara mic)i til þess a7) bríxla þeim um þeirra fyrri vesæld og anmingjaskap, hugsa sjer svo ab halda uppi heiftri sínum me$ stórmennsku og clrambi. J>ú mátt trúa því, gæzkan mín, aí) þac) er nokkuc) í þa’ö varrb a’Ö vera komin af góc)u fólki. En þarna kemur nú þ>rú%ur aptur. (þrú’bur kemur inn mec) gjörc) um höf- uc)ic), og lekur úr hárinu á henni). f>rú&ur: Æ, madama gó’6! þac) er þó hlálegt ac) þurfa a& skipta or6um vic) slíkar skepnur; þær kunria enga manna- siói nema mólestera gott fólk. f>ú skalt fá fyrir fer^ina, Ingibjörg, ef þú hleypir svona inn á mig hverri kotakerlingunni. I n g i b j ö r g: Hún var iib vitja um verftib' fyrir rjúpurokkinn, kerlingin; ogheld jeg hún haft haft ögn í kollinum. f>rú^>ur: f>ú bætir þá gráu ofan á svart, Ingibjörg, meft höfuc)verkinn í mjer. þau eru mjer svo ekel, þcssi dónalegu orc) ! K o n a n: Mjer þókti þac) meir enri slæmt yc)ar vegna, madama góft, a7) jeg skyldi sækja svona ac) yc)ur. En þjer hallT) gjört rjett ab ausa vatni yflr höfuT) yc)ar, til ac) kæla blóftib og sefa tiíflnningarnar. f>ac) er eins og mac)ur verí)i því vúókvæmari, sem mac)ur kemst hærra í tignina.

(1) Front Board
(2) Front Board
(3) Front Flyleaf
(4) Front Flyleaf
(5) Front Flyleaf
(6) Front Flyleaf
(7) Page 1
(8) Page 2
(9) Page 3
(10) Page 4
(11) Page 5
(12) Page 6
(13) Page 7
(14) Page 8
(15) Page 9
(16) Page 10
(17) Page 11
(18) Page 12
(19) Page 13
(20) Page 14
(21) Page 15
(22) Page 16
(23) Page 17
(24) Page 18
(25) Page 19
(26) Page 20
(27) Page 21
(28) Page 22
(29) Page 23
(30) Page 24
(31) Page 25
(32) Page 26
(33) Page 27
(34) Page 28
(35) Page 29
(36) Page 30
(37) Page 31
(38) Page 32
(39) Page 33
(40) Page 34
(41) Page 35
(42) Page 36
(43) Page 37
(44) Page 38
(45) Page 39
(46) Page 40
(47) Page 41
(48) Page 42
(49) Page 43
(50) Page 44
(51) Page 45
(52) Page 46
(53) Page 47
(54) Page 48
(55) Page 49
(56) Page 50
(57) Page 51
(58) Page 52
(59) Page 53
(60) Page 54
(61) Page 55
(62) Page 56
(63) Rear Flyleaf
(64) Rear Flyleaf
(65) Rear Flyleaf
(66) Rear Flyleaf
(67) Rear Board
(68) Rear Board
(69) Spine
(70) Fore Edge
(71) Scale
(72) Color Palette