8 mah liort fromma liirda påstå, att Nordens skalder utgjort ett sådant såliskap; men ett enda historiskt bevis deruppå finnes icke. De nordiska skalderna voro ingenting vidare ån samtidiga sållskapskarlar vid Tyska och andra hof, der de fbrdrefvo tiden for sina beherrskare med så nger och åfventyrliga beråttelser. Om de fingo en lvckligt utford mordscen att besjunga, så sparades intet rokverk; hade de ingen verklig håndelse for hånd, så diktade de och lemnade sin vilda fantasi fritt lopp. Deras fornåmsta pligt var att besorja omvexlingar; ty samma sång och samma beråttelse måste snart våcka ledsnad. Inbillningskraffen fordrar alltid ny nåring; då glemmes det gamla, och nå- got nytt kommer i stållet, for att åter i sinom tid for- gåtas; och vid en dylik ebb och (lod år val svårt att tånka på muntliga traditionens bibehållande. Och dessutom , hvilka åro de styrken man påstår på sådant sått vara bibehållna? Ragnar Lodbroks dbdssång, den han såges hafva diktat vid slutet af 8:de seklet, år 29 strofer lang. Den åldre Starkodds qvåde om Sven- ska kriget, och som yrkas vara ifrån femte seklet, inne- håller ett så långt namnregister på kåmpar, att åfven det starkaste minne endast på kort tid kunnat behålla det. Den långa Hyndlu-visan i den aldre Eddan år genealogisk, och innefattar bfver 150 namn. Ar det då troligt, att allt sådant kunnat bibehålla sig fem eller sex sekler, en- dast genom muntlig tradition, och det ibland menhiskor, som endast tånkte på rof och mord? llårtill må man nu lågga de ofta mycket vidlyftiga prosaiska sagorna, af hvilka några i tryck utgora forsvårliga qvartband, och sedan profve man sin tro på deras bibehållande genom muntlig tradition under så rnånga menniskoåldrar. Till ånnu mera styrka for mitt påstående vill jag li- tet nårmare betrakta en enda af dessa sagor. Eyrbiggia- saga, utgifven i Kbpenhamn 1787. 4:o, skattas mycket hogt i Norden, och år ansedd for en den mest saunfår- diga. Man kånner hvarken forfattaren eller tiden då hon utarbetades, men imedlertid anser man den for mycket gammal, ehuru flera omståndigheter i densimma forekom- ma, af hvilka man kan sluta, att hennes ålder ej stråc- ker sig långre ån till- sednare halften af 15:de seklet. Det åldsta manuskript man kånner af densamma år blott från

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Blaðsíða 57
(66) Blaðsíða 58
(67) Blaðsíða 59
(68) Blaðsíða 60
(69) Blaðsíða 61
(70) Blaðsíða 62
(71) Blaðsíða 63
(72) Blaðsíða 64
(73) Blaðsíða 65
(74) Blaðsíða 66
(75) Blaðsíða 67
(76) Blaðsíða 68
(77) Blaðsíða 69
(78) Blaðsíða 70
(79) Blaðsíða 71
(80) Blaðsíða 72
(81) Blaðsíða 73
(82) Blaðsíða 74
(83) Blaðsíða 75
(84) Blaðsíða 76
(85) Blaðsíða 77
(86) Blaðsíða 78
(87) Blaðsíða 79
(88) Blaðsíða 80
(89) Blaðsíða 81
(90) Blaðsíða 82