61 tig adel hos Herulerna underholl detta dfvermod, biir san- nolikt af vissa uppgifter. Adeln hade vid konungavalet storsta andelen, men synes dock, liksom forhallandet var hos Ostgother, Burgunder, Vandaler, endast kunnat valja inom vissa slagter. Sjelfva folket hade, såsom alltjemt sysselsatt med krig, en helt krigisk fdrfattning. I krig hefallde konungen oinskriinkt; enskilda anfdrare befallde dfver sina underlydande; den stora massan af folket var att anse såsom anforarnes tjenare, hvilka blott då, nar de i striden, der de måste kåmpa utan skold och utan alla skyddsvapen, hade utmårkt sig genom tapperhet, er- hollo friheten oeh då åfven ansågos vårdiga att genom skolden skydda sina kronpar i striden (Procop. de beil. Pers. II. 25). Sedan Herulerna gjort alla grannfolk, hvaraf beståmdt Gepider och Longobarder anforas, sig skattskyldiga, herr- skade deras koriung Rodulf*), som hade fort dem från Skandinavien till Theiss och Donau, tre år i frid och ro dfver sitt folk. Men denna overksamhet var den krigi- ska nationen forhatlig; den omfattade med glådje tillfållet till ny strid med Longobarderna och tvang deras konung att afslå alla fredsforslag. Sedan Longobarderna under sin konung Tatos rege- ring bade lemnat Rugiland, togo de bostad på Ungerns slatter bredvid Herulerna. De voro der i tre år, livar- efter ett krig uppstod mellan Tato och Herulerkonungen Rodulf, hvilket upphåfde de fredliga fdrbållanderna och fdrbindelserna mellan de begge grannfolken ocli blef gan- ska forderfligt for Herulerna. Konung Rodulfs broder hade nemligen, for att befåsta freden emellan Herulerna och Longobarderna, såsom såndebud kommit till Tato. Då han med sitt talrika folje återvånde hem, gick han forbi Tatos dotters, Rumetrudas, gemak. Då hon såg de många *) Denne Rodulf återfinnes hos Johannes Magnus VIII. 51, lilsasom flera Ilerulisha nainil, t. cx. Svartman VIII. 28, Vulf o. s. v. Den Ilåtiii, lios hvilka Herulerna begåede bonung, var sannolilit Asa-Oden, som några år fiirut invamlrat i Skan- dinavien, och Svartman och Rodulf voro troligen Odins fore- tradare såsom nerulerbungar utom Skandinavien, elmru Joh. Magnus, som ej hade kannedom om annat an Ilå tins forfader i »llmanbet, liSnfort tiera af dem till Sverige. Utg:s anm.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Blaðsíða 57
(66) Blaðsíða 58
(67) Blaðsíða 59
(68) Blaðsíða 60
(69) Blaðsíða 61
(70) Blaðsíða 62
(71) Blaðsíða 63
(72) Blaðsíða 64
(73) Blaðsíða 65
(74) Blaðsíða 66
(75) Blaðsíða 67
(76) Blaðsíða 68
(77) Blaðsíða 69
(78) Blaðsíða 70
(79) Blaðsíða 71
(80) Blaðsíða 72
(81) Blaðsíða 73
(82) Blaðsíða 74
(83) Blaðsíða 75
(84) Blaðsíða 76
(85) Blaðsíða 77
(86) Blaðsíða 78
(87) Blaðsíða 79
(88) Blaðsíða 80
(89) Blaðsíða 81
(90) Blaðsíða 82