14 kas, stjernorna forsvinna; jorden skal] sjunka i hafvet och eld skall fortåra ailt. Vid denna tid kommer Thor med sina himmelska kampar att hålla yttersta domen; Loke och alla onda andar stortas i yttersta morkret, Verldsormen dddas for alltid af Thor. Shitligen fram- kommer en alldeles ny verid och lyckliga boningar, der de saligas sjalar skola Jefva i evig ro och glådje.e Att nu återkomma till det Nordiska folket, så var detsamma, enligt alla sammanståmmande uppgifter, fore christendomens antagande, ett det mest ohyfsade och grymma i hela Europa, och som i odling stod lika langt under Tyskarne som dessa under deras sodra granne, så att tillafventyrs endast Slaver och Finnar voro under det- samma; ett folk, som n'dstan ett årtusende lefde af rof, begick på sina stroftåg de stdrsta grymheter emot oskyl- diga och vårnlosa pérsoner, samt dervid tillika besuddlade sig med de mest afskyvarda mennisko-offer. Skulle val nu ett sådant folk hafva egt så rena och luttrade, så ab- strakta religionsbegrepp, då deremot Tyskarne, som i kul- tur alltid befunno sig framfor Nordens invånare, ej en gåhg haft den minsta skugga af de samma? Imedlertid, hvartill åro så många omvågar af noden? En hvar måste ju inse, att hela detta religionssystein år ingenting mer och ingenting mindre ån en efterharmning nf det Cltristna, endast genom fremmande namn, oform- liga bilder samt okånda åsvftningar omsom mera omsom mindre fordunkladt, såsom man kan vånta sig af en rå inbillningskraft. Forfattaren till Solsangen i den aldre Eddan har icke en gång forsbkt att fdrneka Christendo- men; ty deruti forekomma Treenigheten, englarne, natt- varden, skarselden, himmel och helvete. Utgifvarne hafva val forsigtigtvis gjort denna sång till ett bihang, utan tvifvel på det man måtte tro densamma vara af yngre ursprung; men hvilken har gifvit dem råttighet dertill, då denna sång i handskrifterna befinner sig midt ibland de dfriga dikterna? I andra delen af den yngre Eddan fin- ner man ett helt kapitel, som innehåller poetiska syno- nymer på Christus, och der han ibland annat åfven kal- las munkarnes beherrskare. Likasom grundvalen for dessa foregifna religionsbegrepp år lånad af christendomen, så år en del af den yttre ut-

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Blaðsíða 57
(66) Blaðsíða 58
(67) Blaðsíða 59
(68) Blaðsíða 60
(69) Blaðsíða 61
(70) Blaðsíða 62
(71) Blaðsíða 63
(72) Blaðsíða 64
(73) Blaðsíða 65
(74) Blaðsíða 66
(75) Blaðsíða 67
(76) Blaðsíða 68
(77) Blaðsíða 69
(78) Blaðsíða 70
(79) Blaðsíða 71
(80) Blaðsíða 72
(81) Blaðsíða 73
(82) Blaðsíða 74
(83) Blaðsíða 75
(84) Blaðsíða 76
(85) Blaðsíða 77
(86) Blaðsíða 78
(87) Blaðsíða 79
(88) Blaðsíða 80
(89) Blaðsíða 81
(90) Blaðsíða 82