39 de få orden hos Jornandes (a. st.) dfver Herulernas rike kunna blott forstås genom de tvenne nyssnamnda. De slaviska folkens tåg mot oster till de gothiska och vandaliska folkens bostader vid Veichsel och Oder, och andra oss obekanta orsaker, foranledde ett fdrnyadt van- dringståg af nordiska folk från Ostersjon till Donau; utom fhuringarna, Yarnerna, Sachsarne, voro Longobarderna och Herulerna de mngtigaste bland dcssa folk. De sist— namnda drogo uppfdr Oder och kommo, efter flera sla- viska folks besegrande, till Ungerns slåttbygder, hvilka Theiss genomstrommar, der fore Ostgothernas aftåg Ge- piderna hade vistats. Hår nedsatte de sig vid kejsar A- nastasii tid (i slutet af 5:te eller bbrjan af 6:te seklet) och kallade landet efter sitt namn Herolia (Paul. Varnefr. k c.); i soder och oster hade de till grannar den del af Gepiderna, som icke dragit till Italien med Ostgotherna; vester om dem, till en del i forrå Hugiland, hade Longo- barderna nedsatt sig. Procopius skildrar dessa Herulers seder, hvilka ånnu voro hedningar*), sålunda: «På andra sidan Donau har folket sina bostader; det dyrkar flera gudar, och anser åfven tillåtet att bringa dem menniskooffer. Åfven har det inrattningar och se- der, som afvika från de fiesta andra folks. Hos Heru- lerna dodas de gamla och de sjuka. Då någon blifvit gamma! eller sjuk tvingas han att anmoda sina anforvand- ter att med forstå befria honom från jordlifvets veder- miidor. De lågga honom då ofvanpå ett hopstapladt stort kål och skicka till honom en med dolk våpnad Heru- le,\ likvål icke någon som med honom ar i skyldskap; ty man anser det (or skandligt, att dråpet verkstålles af en af>horig. Då den som dddat deras anforvandt åter- kommit, nedbrannes genast all veden derigenom, att fak- , t"-H. G o tb. II. IS sages om Skandinaviens invånnre och alltså a'fven om Herulerna derstadcs i afseende på religio- nen: De dyrka många gudar och demoner, i himlen och i luf- ten, på jorden och i hal'vet, dessutom af ven andra andar i kål- lor och floder. De oflfia bestandigt; det fornåmsta offret ansågo de vara den forstå fangen, som de togo i hvarje slagtning. Denne oflra de åt krigsgmien, som de anse fornåmst af gudarne. Men de offra honom ej genom ett enkelt afdagatagandc, utan genom låugsam pina.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Blaðsíða 57
(66) Blaðsíða 58
(67) Blaðsíða 59
(68) Blaðsíða 60
(69) Blaðsíða 61
(70) Blaðsíða 62
(71) Blaðsíða 63
(72) Blaðsíða 64
(73) Blaðsíða 65
(74) Blaðsíða 66
(75) Blaðsíða 67
(76) Blaðsíða 68
(77) Blaðsíða 69
(78) Blaðsíða 70
(79) Blaðsíða 71
(80) Blaðsíða 72
(81) Blaðsíða 73
(82) Blaðsíða 74
(83) Blaðsíða 75
(84) Blaðsíða 76
(85) Blaðsíða 77
(86) Blaðsíða 78
(87) Blaðsíða 79
(88) Blaðsíða 80
(89) Blaðsíða 81
(90) Blaðsíða 82