4 Að þvíbunu vakti drottinn mann- inn og gaf honum konuna fyrir förunaut með þeim formála, að hún ,. skyldi vera manni sínum undirgefin og hann skyldi Iiennar herra vera. Þetta skildu þau eins og orðín láu, hún af ótta og hlýðni, hann með valdi og myndugleika Og konan fór strax að þjóna bóndanum, þvo fötin hans, bæta buxurnar, næla undir skóna, taka í götin á sokkunum, hafafötin þur og hrein á vísum stað á hverjum morgni og líta eftir að hnapþarnir væru traustir. Hún þurfti að tæta ull til fata, spinna band við prjón- ana sína og í nálina. Nú minkuðu áhyggjur hjá bónd- anum; hann hvíldi sig og svaf þegar hann lysti. En brátt fór að brydda á því, að konan varð að sinna fleiru en sem í hennar verkahring lá. Þegar liann vaknaði fanst honum fátt um afkomu hennar.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Toppsnið
(28) Undirsnið
(29) Kvarði
(30) Litaspjald