
(20) Blaðsíða 18
abstraktlistarinnar. Varð úr að árið 1962 var hann
fenginn til að skreyta nýja Kennaraskólann með tíu
risastórum mósaikverkum, mestmegnis úr íslensku
náttúrugrjóti. Það verk tók hann þrjú ár að fullgera.
En fáa grunaði að með mósaikmyndunum væri Valtýr
að taka fyrstu hliðarsporin af vegi alþjóðlegrar framúr-
stefnu. ( byrjun sjöunda áratugarins var farið að gæta
greinilegra breytinga í list hans. Hann sagði skilið við
stranga og flatakennda tjáningu, en tileinkaði sér þess
í stað mildari og frjálsari hætti. Litameðferð hans varð
fyllri og blæbrigðaríkari. Með sýningu sinni síðla árs
1962, ávann Valtýr sér hylli margra sem áður höfðu átt
erfitt með að sætta sig við verk hans sökum kaldrar
rökvísi þeirra. Nú varð gagnrýnendum tíðrætt um
þroskaða litameðferð og töldu flestir sýninguna besta
framlag málarans til þessa. Þannig breyttust viðhorfin í
garð Valtýs á öndverðum sjöunda áratugnum; sum-
part vegna þess að hann hafði mildast í skoðunum, en
einnig vegna þess að flestir málsmetandi menn voru
búnir að taka abstraktlistina í sátt.
En hvað olli þá kúvendingu Valtýs undir lok áratugar-
ins? Hvað kom honum til að snúa alfarið baki við
óhlutbundinni tjáningu, sem verið hafði sverð hans og
skjöldur frá öndverðu? Trúlega eru fjölmargar orsakir
fyrir þessum sviptingum; ytri ástæður og persónu-
legar. En þegar listamaðurinn sjálfur hefur verið spurð-
ur, hefur svarið jafnan verið á þá leið að einu gilti í
hvaða stíl menn mála. Það er vert að athuga þetta svar
nánar, því ef til vill gefur það innsýn í vandamál sem
Valtýr og fleiri listamenn stóðu frammi fyrir á sjöunda
áratugnum. Þetta eru vandamál sem mörg hver snerta
spurninguna um forystuhlutverk í heimslist eftirstríðs-
áranna. Eins og áður var getið skipti það litlu máli hvar
litast var um í hinum alþjóðlega listheimi um miðja
öldina. Hvarvetna voru listamenn að gera áþekkar
tilraunir í abstraktlist og beittu þá annaðhvort fyrir sig
óhlutbundinni tjáningu, ellegar hlutlægri. En eftir því
abstract art. As a result he was commissioned to
create ten huge mosaics out of lcelandic stone for the
new College of Education in 1962, a task which took
him three years to complete.
Few people suspected, however, that with his mosaics
Valtýr was making his first move away from the
international avant garde; in the early nineteen sixties
changes in his art were becoming clearly discernible.
He announced that he had dispensed with powerful
and geometric forms of expression and was con-
centrating instead on milder and more flexible tech-
niques. His use of colours became more comprehen-
sive and more sensitive to subtle shades. With his
exhibition in late 1962, Valtýr gained the regard of
many who had previously found it hard to accept his
works because of their cold logic. The critics fre-
quently discussed the maturity of his use of colours
and regarded the exhibition as his best ever. Valtýr’s
reputation thus changed in the early sixties, partly
because he had become less vehement in his opin-
ions, but also because many influential people had
finally come to terms with abstract art.
But what caused Valtýr’s volte-face at the end of the
decade ? What made him turn his back on abstract
forms of expression which had been his battle-cry
from the very start ? There are undoubtedly many
reasons for these changes, both personal and cir-
cumstantial, but when asked, the artist himself has
usually answered that it really made little difference
what style an artist uses in his work. This answer is
worth closer attention as it probably provides an
insight into a problem Valtýr and many other artists
faced in the early sixties, a problem concerning the
leadership of international art in the post-war world. As
mentioned earlier, it made little difference where one
looked for inspiration in the mid-century years, for all
over the world artists were making similar experiments
in abstract art, using either subjective or objective
expression. But as the decade advanced it became
18
(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Blaðsíða 41
(44) Blaðsíða 42
(45) Blaðsíða 43
(46) Blaðsíða 44
(47) Blaðsíða 45
(48) Blaðsíða 46
(49) Blaðsíða 47
(50) Blaðsíða 48
(51) Kápa
(52) Kápa
(53) Kvarði
(54) Litaspjald
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Blaðsíða 41
(44) Blaðsíða 42
(45) Blaðsíða 43
(46) Blaðsíða 44
(47) Blaðsíða 45
(48) Blaðsíða 46
(49) Blaðsíða 47
(50) Blaðsíða 48
(51) Kápa
(52) Kápa
(53) Kvarði
(54) Litaspjald