14 atl accentus uatnram. Crassiores certe consonantes vix in ulla sylluba afformativa invenimus, uti literas í vel g vel p vel b. Et procul dubio loco accentus in processu temporum multæ sunt formatæ etiarn separatæ voces ad affines notiones designaudas. Sic accentus in omni momento apjiaruit & præsto fuit ut index literalis lingvæ defectuum, & partim per ipsum monstrata sunt remedia ad illos replendos. Et sane liæc accentus utilitas etiam liodie in omni lingva appa- ret, & cum accentus sit lingvæ to Qtíov, ut par est, propel lit eaudem & ducit ad perfectionem. Siuesensium ceterariiuupie orientalis Asiæ gentium sermo magnum documentum est ad nostram opinionem con- firmandam, mouosyllabica enim illorum lingva literalium vo- cum admodum est iuops, & hauc ob rem iu primo jam for- mationis stadio cousistere censeuda est, sed accentuiun gau- det immensa varietate, qua Iiteralium vocum & syllaharum defectus compensatur, &, ut docti referunt, apud has geutes accentus veri uominis accentus est, non enim omuino capi potest, nisi a musicæ artis peritis, & non affines voccs tan- tum accentu distiugvuut, vecum & tales, quarum notioues ne minimum quidem cognatæ videntur; & accentus apud has geutes, quamvis omni modo varians, ue sufficit quidem ad sermonem perspicuum reddendum, sed gestibus innumeris & contorsionibus faciei multifariis, ejus atque liugvæ defec- tui opitulantur, & quando hæc parum sufficiuut, ductus cha- racteris illius, quæ exprimeuda est, vocis, digito mon- straut in aere. Sic illi quidem exeinpluin præbent homi- uuin, quos acceutus non induxit ad linguani efformandam, verum hoc peculiari cuidain hebetudiiii & iguaviæ est ascri- bendum, quæ in gentibus, voluplatibus tautopere deditis, miranda non est; & quamvis variarum artium mechanicarum mire periti sint, oinnia tamen, quæ de illoruiu vita & mo- ribus suut coguita, produut conformationem speciei ceteris huinani generis speciebus multis uominibus iiiferiorem, & mirum queudam defectum propensitatum nobiliorum & fa- cultatuin altiorum; adeo ut in illa arte, (arte nempe lo- queiuli) quæ principaliuin est facultatum foetus, vix amplior sit exspectauda perfectio. Verum ncc liæc quidem sola accentus est præstautia, quod id exprimat, quod literali lingva exprimi parum po- test, & tali modo illius defectus monstret, eosque monstrau- do lingvam effonnet, sed & onmis ícre sermonis jucunditas in accentu est quærenda. Acceiitu omuiuo íit, ut & nos- met ipsos & alios lubeiiter audiamus loqventes. Sine accen- tu sermo foret similis lectioni rusticorum, qui e libris fere omnino siue accentu solent recitare. Taliinodo etiain illi, qui iu lingva onmiiio ignota aliquid recitant, omniiio sine accentu recitant, aliter enim fieri nou potest, & horum quideni oratio mortuus quidam sermo est nervo & vita ca- rcns. Itaque quemadmodum omne vivificans & vitale iu universum sese monstrat uti aliquid oecultum, quod phæ- nomeuo subest, sic lioc se etiam habet in sermone; accen-

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald