34 §. 35. Seil summa & maxima soni peiTectio in acccntu cst po- sita, cjuam tamen accurate (lescril)ore impossibile est; faci- lius autem, negativa buc spectantia iudigitare, cauKjuc in concreto monstrare juQuuditatém ik injucuuditatem, tjuæ om- nibus est obvia. Sic, crcdo, vix ullus homo adeo est rusti- cus sive rttssicus, ut llussorum accentum ætjue jucuiidutn existimet atque Italorum, qui rusticorum borealium accentu æque delectetur, atque eorum, qui in urbibus degunt Gallo- rum vel Hispanorum. Hoc autem quid sit, quod in illitts accentu injucundum sit et in hujus gratutn & svave, docere diificillitnum est. IIis certe quidam inest vitalis spiritus, qui jllis nogatus viiletur aut magna cx parte sujtpressus, & hoc acceutu proditur. Altior quidam humanitatis sensus illis iuest, & lioc manifestatur tain uttiuerso corjioris habitu, quam in sjtecie voce accentu; horutn autem cuncta vis Jc ener- gia vix videtur ultra auimalis vitæ fines tendere & liæc mcntis constitutio eorum habitu íc voce & accentu jirodi. Curvi stant iV incedunt, & iu sermone quædam apparet som- nolentia, qua vocis articulatio ex parte tollitur. Vix enim habent determinatas consonantes, into nec voeales, sed qttæ- cunque vocalis videtur apud illos e variorum souorum vo- caliutu natura nonnihil particijtate, adeo mixta est V inde- termiuala. Cuin vero organorum laxa & crassa onmino tcn- sio sit, æque indeterminatæ sunt consonantes, præserlint cutn tiec ccrta eiliati &: resorpti spiritus directio sit adeo, ut li- teræ b & p & v & f facile confundantur. Kotaudum tanien est, non gentem quidem a gente hoc nomine distingui, sed in qualibet gentc iugenuum & beue educatuiu a rustico & serviente, §. 36. Hoc quoque gravc cst, si amocnitatem lingvæ spectas, quomodo constitulæ sint syllabæ, quæ se invicem in seric seqvuutur. Auctor auglicus memoravit: *) syllabarum seriem, quæ cadem oris apertura proferatur, leneiu & gracilem so- num producere, & exemjtli loco ail’ert voces gallicas ”dit-il," "patliotique’’: e contrario, si minimatu oris aperturam sequa- tur maxima, vel vice versa, admodum injucunduin gigni sonutn affirmat, quem hiatum vocat. Sed jucundissimam esse seriem asserit, si oris apertura alternatim modice dilate- tur atque angustetur, ut in vocibus anglicis: ’’alternative, longevity, pusillanimous. In serie syllabarum , meris brevi- bus aut meris longis consistente, negat harmouiam csse, scd ubi longæ brevibus intermisceutur, gratuni fore sonum aifir- mat. Sed quædam lingvæ latas & apertas vocales deamaut ut sviogothica, aliæ tenues et exiles, uti vulgaris dauica, quod ntiuiam gignit soni uniformitatem. Tum enitn jucun- dissimus sertno cst, qtiatido uulla elemeutaris qualitas aut coustitutio uiinis videtur Jirævalere. '■) Vitl. Eucyclop. Uritaun. sub art. ’Xangitage.”

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald