33 ralium cuivis civi snus dignitatis locus est, culpatur tantum nimia eorum írequentia; uti iu voce groeulaudica: erkilcsini- karkuclluta injucundissima est literæ k tain frequens rejieti- tio, uec nou iu eadem voce variæ juuctioues consouautium. Huc quoque referendum est m latiuorum, quod Quiuctilia- uus mugiens vocat. §. 33. Quarta quoque est uegativa jierfectio sotti: ut illa, quœ valde dij/icilia sint atque dura ad pronuntiandum, absint, vel saltem sint infrequentia. Quicquid enim ad prouuutianduin diilicilc, non potest uisi organorutn distortioue fortnari, sed organoruin distorsio aut ab aíTectatione aut a passiouum ve- hemeutia proficiscitur; ingenua & liberalis hominis uatura ilaque omnes ejustnodi sonos fugit &: repudiat. Itt græca cerle & latina liugva nou depreheuduutur, sed magua eo- rum copia occurritiu lingva Cellica 8í, uti videtur, iu lingvis Slavonicis, quantum e scriplis eorutn vocabulis conjectare licet; celticæ autem liugvæ //, iuprintis iu principio vocis, vix. ulltts est exterorum, qui jironuutiare possit; illud eniin proferuut ut th auglicum seqitente 1, ita vox Llangollcn jirofcrenda est Thlangothlen, 8í ejusmodi habent sonos varios. Sed tameu ut in uuiversutn injucuudorum sonorum sttus usus est, sic etiatn durorum 8í dilficihum quidam est, modo freqventes uon sint. Isti soni jn sermone id fere sunt, quod in artc statuaria est græcus Laocoou, vchementiam tam activam quam passivam egregie exprimeutes. §• 34. Iíoc quoquc sonutn spectat: quod vocum quædant est uaturalis & aptissitna mensura sive longitudo. Monosyllabæ voces abruptæ suut, eoque læduut, íí quæ sextam vel sejiti- ínam syllabam excedunt, quas sesquipedales vocarunt Ilo- mani, nitnia longitudine fatigant. Hinc quinta perfectio: proportionern sistens & aptam vocum longitudinem. Mono- syllabicarutn lingvaruni multa inconuuoda 8í injucuuda alio loco notavimus, 8r nuper e groenlandica attulimus exemplum longitudiue 8í souo æque oíleudeus. Sed otnnium lingva- rum, quarum jam perfecta 8í conciunata forma est, aptitudi- nem 8í proportionem jure laudare possuntus hoc respectu, si forte anglicam excipiamus mouosyllabis, ut nobis salteni videtur, justo magis scatentem, indeque duriorem aliquando 8í hirsutiorem. Cujuscunquc vocis naturalis radix una syl- laba continetur, 8í secuuduin naturatn fit, ut vocis affectiones variæ alia vel aftorinata vel suffixa syllaba indicentur; ita aptissimum est, ut plurimæ voces sint disyllabæ vel trisyÚabæ, quern numerum etiain in græca Iittgva atque latina 8í jilc- risque gothogermanicis frequentissimum depreheudimus. Mo- nosyllabæ secundum naluram sunt 'voces, quæ simpliccm quandain ideam aut notionem denotant, eujusmodi sunt con- juuctioues 8í jiræpositiones simjiliccs 8: quædam substantiva. Maglta saepe est vis mouosyllabarum, sed in multa carum copia deest svavitas. (3)

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald