22 ielevtas voces, impvirais rhythmice recurrentes, damnarimt Jlomaui, non quia hic oratiouis hahitus per se atires offen- dit,*) sed quia omuia, quæ ejusmodi sunt, efficiuut, ut auditor aliud agat, aliud cogitet, quam quod optat orator. l\ec pauca, uec vilia rhetoricæ præcepta circa linguam ver- santur, quæ omuino ex orationis necessitate & conunodo nata sunt. Tale est, quicquid de sententiarum forma, ha- hitu, longitudiue præscriptuni est, ut nec uimís longæ sint, nec nimis ahruptæ; ne prolixitate fatigeut, ne hrevitate dis- sipeut, ne iterando negligcntem, ne niiuia quadarn perspi- cuitate fastidiosuin reddaut auditorem. Hiuc factum est, ut quæsita sit apta quædam vocurn dispositio atque ordo orna- tus tales iu initio , tales iu medio, tales in íiue seuteutiæ jiositæ voces sint. Hinc nata svavitas, euphonia, rotuuditas tam vocum qvam seutentiarum. Hiuc totus ílle oratiouis ornatus externus, qui tam ipsius rei caussa oh perspicuita- tem, energiam, dignitatem, quam auditoris, ad illum persua- dendum, & deuique ipsius oratoris, ob artis gloriam, necessa- rius est visus, origiuem duxit. Orationis autem ornatus, qui imprimis in coucionibus, comitiis, curiis ad maturitatem per- veuit, paulatim sese propagavit, suamque vim exseruit in ornui hominum sermoue, & varia, quæ iu concioue apte & apposite dicta sunt ab oratore, sæpius sunt repetita iu faiui- liari colloquio, & nounuuquam proverhiorum vim adepta coeperuut in homiuum ore versari. Tumque ut iu homiuuin coetihus majorihus, majora complectens ambitio uata est, primum cognita est sermonis vera vis , ferro &C igne sæpe potentior, &c imperaudi aliosque ducendi, uti videtur, homiui iunata cupiditas, summa cum lætitia novum qvasi telum ex- culti sermonU sive persuasiouis nacta est. Itaque coeperunt homines nou in coetu tantum ornate loqui fc amhitiose, ve- rum & intra privatos parietes &c domi, faciliorein sic & hu- maniorem auctoritatem excercentes in cognatos, liheros, ser- vos &c famulos, quain si physicæ potestatis soluin auctoritate jiiterenjtur, In liberis ciuitatibus etiam quotidianus sermo &c familiaris ornatior est. Oinuia artis rhetoricæ præcepta, quæ hahitum exteruunt oratiouis spectaut, quæ sane muita sunt atque summi mo- inenti, circa liugvam omniuo versautur, sunt autem ilia iu íhetorum operibus quæreuda, &monstrant, quam multifarium, quani magnum momentum dicendi ars habuerit iu sermone l'ormando. §• 23- Duo quidem momenta sunt, quæ priora quidera sunt tempore, qvam excultior ars dicendi; hanc autem raemoravi- mus prius, propter naturalem couuexiouem, quæ inter illam intercedit atque poesin. Hæc autem momenta sunt: religio atque dignitatum discriminatio in civili vita. Religionera quidem censemus ab humana vita oinnino inseparabilein adeo, ut nulla uuquam exstiterit humaui geueris ætas sine *) Ilaio cnlm oiunino ailvcrsatur scntcntia Aristot. Rliet. L. 3- o. 9.

(1) Front Board
(2) Front Board
(3) Front Flyleaf
(4) Front Flyleaf
(5) Page [1]
(6) Page [2]
(7) Page [3]
(8) Page [4]
(9) Page [5]
(10) Page [6]
(11) Page 1
(12) Page 2
(13) Page 3
(14) Page 4
(15) Page 5
(16) Page 6
(17) Page 7
(18) Page 8
(19) Page 9
(20) Page 10
(21) Page 11
(22) Page 12
(23) Page 13
(24) Page 14
(25) Page 15
(26) Page 16
(27) Page 17
(28) Page 18
(29) Page 19
(30) Page 20
(31) Page 21
(32) Page 22
(33) Page 23
(34) Page 24
(35) Page 25
(36) Page 26
(37) Page 27
(38) Page 28
(39) Page 29
(40) Page 30
(41) Page 31
(42) Page 32
(43) Page 33
(44) Page 34
(45) Page 35
(46) Page 36
(47) Page 37
(48) Page 38
(49) Page 39
(50) Page 40
(51) Page 41
(52) Page 42
(53) Rear Flyleaf
(54) Rear Flyleaf
(55) Rear Board
(56) Rear Board
(57) Spine
(58) Fore Edge
(59) Scale
(60) Color Palette