35 §. 37. Magis matcrialis illa est scrmonis peiTectio, (juæ perio- (loriun sive sentenliarum sonum spectat, quæ juLet a miuo- 1-iLus ad majora, non per minutos, sed maguos gradus ascen- dere; uain nisi lioc oLservatur, graduum non apparet diíTe- rentia, opposita autein ratione gignitur series periodorum ludicrn. Hujus perfectiouis hoc e Cicerone exemplum so- \ let aiferri: Quicum quæstor ftteram, Quicutn me sors consvetudoque mnjorum, Quicunt me deorum hoiuiuumquc judicium conjuuxerat, Et hoc: HaLet honorem, qttcm petimus, Habet spem, quam præpositaiu noLis hahemus, Ifabct existiniationem multo sudore ^ labore, vigiliis collectant. quas periodos, in ntraqtie serie, si talimodo iuvertimus, ut primunt ntembrum postrenmm fiat, quaiuquam apparet, hanc inversionent omuino nil eilicere quoad materiam sententiæ, certe gravissimutn & potentissimum hoc Ciceronis dictum deridiculuni fit. Adeo, ut si Cicero sic infonnasset oratio- nem: Quicum me deorum homitutmqiie judiciutn conjunxerat, Quicum me sors consvetudoquo majorum, Quicuni quæstor fueram, omttino nugas agere visus fuisset, illis ipsis saudilorihus, qui Iiunc sermouem, uti a sumtno oratore eminciatus est, ob vigorem & fervorem ntagnopere admirali sunt. lfoc autem adduximus exemplum, quunt adeo aptuin sit ad illustraudain jllam viiti, quæ ordiui & dispositioni sermonis inest, ne quis hæc, quæ forntalia saue sunt, levia judicaret iu dicendo aut in cultura sermonis. Dignum quoque lioc est, quod ob- servetur, quod in hac serie non membra tautum crescunt periodi cum sono, vigore Sc materiei gravilate, sed quoque singularum vocuni crescit longitudo. DisyllaLis — </uicum — i/uœstor — primum membrum foriuatur, in secundo lon- gior vox consvetudo orationi pottdus addit & vim, in tertia tres tales voces : hominumque, judicium , conjunxerat periodi plcnam mensuram cumulaut, Si autcm cuidam dubiuiu re- j inanet, an hæc vis dispositioni atque soui incremento adscri- Lenda sit; rnodo rogamus, ut cogitet qnandam aliam sericnt vocuin, seusu careutium, quæ sitttili pacto suut disposi- tæ, 8c statim compcriet orationis vim specie saltem crescere. §• 38. Illa autetn est materialis lingvœ perfectio (quoad ipsam litigvam considerata), (|uæ ab i|isa lingvæ structura pendet. Per structuram autcm designamus organismum lingvæ gram- maticum; ille autem scsc iu hoc manifestat: qttomodo notio- ues simpliccs per voccs depiugautur & qualis vocum forma ( 3*)

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald