(19) Blaðsíða 15
sumir bœndur þurfa alls eigi ab fara frá heimilnm sínum, þar sem
árnar og vötnin eru rjett hjá bœjum þeirra, og enginn tími þarf
því aí> ganga t.il ónýtis fyrir þeim; því aö undir eins og þeir cru
búnir aí> hirSa veiSina, geta þeir gengiö ab öSrnm verkum sínum.
Eins má og segja, aí> cnda þótt menn yrSu ab fara t. a. m. aS
Fiskivötnum, og liggja þar vií>, gætu þeir notab allan tímann, sem
þeir væru þar, til veibanna: því ab cigi bamlaþarstormar og ógæftir.
6. þá má og telja þaí>, aí> í stab þess, ab bœndur nú selja
ull sína óunna í kaupstabinn, gætu þeir, scm bana iiefbu annars
aftögu frá heimilisþörfum, látib vinna bana bæbi til vabmála, prjóna
úr Iienni peisur, sokka og vetlinga, o. s. frv., og þannig aflab sjer
nokkurrar atvinnu: því aí> enda þótt ab sú vinna sje eigi cins aríi-
söm og mörg önnur, þá er þó betra aí> taka nokkuÖ, en ekki neitt.
7. Þá er þab enn, aí> bœndur mnndu og geta til nokkurra
nota haft hœnsn og aöra alifugla; reyndar er egg hœnunnar (hjer
um bil 1001) um áriíi eigi svo mikil, aí> til stórriSanna sje; en á
hinn bóginn þarf uppákostnaöurinn eigi heldur ab verba mikill; því
ab öllum sumrum leita hœnsn sjer sjálf fœbis, en á vetrum má vel
fœba þait meí) litluin tilkostnaöi, bæíii á arfafrœi, er safnaí) sje á
surnrum, salla úr heyi, er þar felst allmikib frœ í, söxuÖu káli, næp-
urn, kartöplum, netluknöppum og ýmsnm búmat, og fellur svo margt
af í búi, sem annars fer til ónýtis, aí> kostnabarins mundi lítils gæta.
Eins mætti og víba hafa gæsir og endur vib vötn og ár; enda má
sjá þaÖ á Grettissögu, aí> fornmenn hafa haft hjer gæsir.
8. Enn meiri arí>, en af aliíuglum, gætu sjávarbœndur haft af
svínum. Þab er alkunnugt, aí> rnörg eru örnefni á Islandi, cr dreg-
in eru af svínum, og sýna þau, aí> fornmenn hafi haft þau hjer á
landi; en nú eru þau hjer engin, og mættu þau verÖa at> miklum,
notum vib sjávarsííiuna, þar sem þau geta leitab sjer sjálf fœÖis,
J) Ný athugasemd. Sje svo taliíi, ab 8 egg vegi eitt pund, sem mun
láta nærri sanni, undan hænsnum þeim, sem vanalegust eru nú hjer á landi, verba
100 egg 12‘/2 pund, og sjeu þau borin saman viþ saubakj'it, felst í þessum 100
eggjum jafnmikib nœringarefni og í rúmum 8 pundum af kjóti, eptir því sem áí>ur
er frá skýrt, og eggin þ<5 því drýgri tii fœhu, sem meira varma-efni er í þeim,
en kjötiuu. Nokkru meiri veríiur afrakstur hœnunnar, ef hún er látin unga út
nokkrum af eggjunum, t. a. m. 12, snemma vors, og kjúklingarriir lifa aliir; því
aí> svo má telja, aí> hœnan verpi allt fyrir þa?> aí> minnsta kosti 40 eggjum, hæbi
ábur en hún leggst á, og eptir þaí>, aft hún skilur vib kjúklingana, og korna þá
12 kjúklingar fyrir 60 egg, eía einn kjúklingur fyrir hver 5 egg, sem hún verpur
fœrri en annars.
(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald