14 mojligen hafva låtit primsigna sig for att fritt kunna umgås med både kristna och hedningar; men att genom dopets an- tagande uppenbart bryta med sina hedniska undersåtare, hade han visserligeri ej vågat forr ån långre fram i tiden, då Sigfrid, hvilken såges hafva omvåndt hela Sverige, hunnit utbreda och befasta den nya tron. Vi taga såle- pes for afgjordt, att Olof ej fore, utan efter de verk- saqame engelske missionarernes ankomst, dristat taga ett så afgorande steg. Vådan af att oppet bryta med Jied- ningarne antydes ock tråffande af Da lin, som vid redo- gorelsen for Olofs dop, hvilket han låter ske år 1001, yttrar: ”Detta Olofs verk gaf tillkånna ett hjeltemod, som till den tiden varit sållsynt. Konungarne hade gerna af klokhet ej låtit mårka sina tankar, an- tingen de varit kristne eller hedningar.” Man erinre sig huru det gick med Olof Tråtålja, som enligt inhemske forfattare var kristen och enligt Sturleson var trdg i off- rande. Då en gång årsvåxten slog felt, brandes han till forsoning åt hednagudarne. På denna håndelse synes Elnoth syfta, då han*) yttrar: "Svearne och Gotarne synas åtminstone till namnet vorda de Christnes tro, så lange allt går val och efter deras onskan; men om motgångar intraffa, såsom ett ofr ukt bart år eller ihåll- ande torka, eller tåta stormar, eller fiendtliga anfall; så svika de icke blott med orden, utan ock med gerningar- na"den tro, som de till orden antagit, och de blifva dess fo,r f o 1 ja re, och soka till och med att utdrifva den från sina grånsor.” Yådan var således for Olof Skotkonung ej så obetydlig. Vi minnas den rotfasta hedendomen hos massan, ånnu i Blot-Svens dagar. Också måste Olof un- der sina sista år, då han oppet bekånde kristendomen, vålja en sarskild provins, der han kunde ostord idka sin gudstjenst: nemligen Vestergotland. Någre hafva ne- kat detta sednare; troligen i foljd deraf, att de for myc- ket tillbakaskjutit tiden for hans dop, och således ej funnit hans llyttning från Upsala — så tidigt — ofver- ensståmmande med andra underråttelser. Uppgifterna, att Olof någon tid residerat i Sigtuna, åro grundlosa och *) Scriptores rerum Dan. III. 551. Olof Tratalja var l:and i Danmark, der kan gjort infall ock crofrat en del af landet, enligt Hamsfort i Script, rerum Dan. I. 56.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82
(83) Blaðsíða 83
(84) Blaðsíða 84
(85) Blaðsíða 85
(86) Blaðsíða 86
(87) Blaðsíða 87
(88) Blaðsíða 88
(89) Blaðsíða 89
(90) Blaðsíða 90
(91) Blaðsíða 91
(92) Blaðsíða 92
(93) Blaðsíða 93
(94) Blaðsíða 94
(95) Blaðsíða 95
(96) Blaðsíða 96
(97) Blaðsíða 97
(98) Blaðsíða 98
(99) Blaðsíða 99
(100) Blaðsíða 100