26 hvilket ord då omfattade alla lander mellan Eider ocli Elbe, men Nordalbingien var icke mer någon del af Tyskland. Icke så langt derefter blef det annorlunda. De ty- ska folken uppreste sig mot det fråmmande påtvingade ofvervaldet; lyckligt afskuddade de sig det; stader och furstar hollo tillsamman, och dertill de ditmarschiske bonderne; de återvunno och de forsvarade sin ursprung- liga nationalitet. — Men Nordalbingiens namn nioter oss nu icke mera i historien. Vid sidan af hvarandra stodo nu de, holsleinske grefvarne; staden Liibeck, som helt och hållet undandragit sig deras ofverhoghet och åtnjot riksfrihet; och Hamburg, som stråfvade efter en dylik oafhångighet; derjemte Ditmarscherne, under den brem- iske erkebiskopens ofverhoghet, dock foga inskriinkla i deras årfda friheter och egendomliga fdrfattning; jemvål lånderna vid Elbe, hvarest redan Lauenburg hade upp- stått, voro nu tyska, och forblefvo under de sachsiske hertigarne, hvilka Toga fbrmådde att forsvara något an- nat af sina gamla rattigheter; i dessa nordliga trakter. Allt mer och mer skiljdes dessa lander från hvarandra; till en ståndigt starkare sondring lutade allt i Tyskland. Om ett Nordalbingien var nu mera icke något tal. Nam- net hade icke haft någon politisk betydelse; nu forsvann det ur historien*). Och vi mana det tillbaka och utstråcka det bfver de gr'a'nsor det af Sider omfattade? — Vi tro oss hafva rått dertill, och mena att det icke bor forarga någon. Mycket har likvål sedermera i denna vag lyckats de nordliga tyskarne, så val staderna som furstarne. Vida utofver rikets gamla grånsor hafva de utstråckt sitt in- flytande, sin makt. Jag talar icke derom, att det dan- ska riksrådet måste gora konungavalet beroende af en tysk stads samtycke. Sådan ofvermakt forgick, liksorn Waldemars ofverherrskap hade forgått, men någonting langt vigtigare och fortbestående skedde. Det tyska ele- mentet framtrångde nu såvål mot ostern som mot nor- den, nemligen lyskt språk, tysk bildning, och med dem *) Blott inom litteraturen bibelioll det sig; så iiga vi en Cbronils der Nordelviscben Sacbsen från 18:de årh.; Slaatsb. Mag. IV. 543.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82
(83) Blaðsíða 83
(84) Blaðsíða 84
(85) Blaðsíða 85
(86) Blaðsíða 86
(87) Blaðsíða 87
(88) Blaðsíða 88
(89) Blaðsíða 89
(90) Blaðsíða 90
(91) Blaðsíða 91
(92) Blaðsíða 92
(93) Blaðsíða 93
(94) Blaðsíða 94
(95) Blaðsíða 95
(96) Blaðsíða 96
(97) Blaðsíða 97
(98) Blaðsíða 98
(99) Blaðsíða 99
(100) Blaðsíða 100