[ 20 ] Anfchar, archbifhop of Hambourgh, prevailed* on them to abolifh this difgraceful cuftom, and to iffue a law, <c that whoever fhould be accufed “ of kidnapping in time to come, fhould clear “ himfelf by the judgment of God (fo the ordeal “ was then called) and fhould be excluded from * the rights of producing witneffes, or taking his “ oath preferibed by the common law : a law ” which bordered very near upon that of the “ Jews (Exod. chap, xxi.); and he that ftealeth a “ man, and fell him, or if he be found in his “ hand,, he fhall furely be put to death.” What Charles the Great, and the fynodes in different parts of Germany, France, and Italy, h$d enabled, with refpedt to the Have trade, was followed by other princes. For Canute the Great, king of England, paffed a law, (( that no Chrif- “ tian fhould be fold for exportation -j-;” by fuch • Rerobertusin vita Sancli Anfcharii, cap. xxxii. Infuper ne ulla fraus in futurum pro eadem re obtenderetur con* ventionem talem fecerunt, ut non juramento nec tellibus fe ullus eorum, qui in prtedidla rapacitau; muKlati fuerant defenderet, fed judicio omnipotentis Dei, fe committeret, aut ipfe, qui pro tali fcelere impetebatur, aut certe captivus, qui alium inipetebat. t “ Prxeipimus ne Chriftiani paflim in exilium mittantur " vel in gendlitatem, ne forte pereant animx.” This fame law had been enailed before, viz. in the Synode of Enham, in the year 1009, Ne Chriftiani ct innocentes ex- tra

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Kvarði
(34) Litaspjald