16 6. Fjölda vetra fyr ísland var fundið af mönnum var faldur til; hann er eldri öllum sögnum, er tunga vor til getur fært. 7. Ár var alda það, er yfir grúfði línfaldur mjukum meyja liöddum; tignarskraut það af tindum ofan til einkennis gafst íslands dætrum. 8. (I>ví) Eykonan fríða, vor aldna móðir, hlaut af Alföður sinn himinfald helga fyrirmynd hennar dætra, er aldregi þær eiga að gleyma, unz alda-rof of ísland dynja. 9. Setti’ hún fald á höfuð sinni ddttur, skörungskapur livað honum skyldi fylgja, hamingja, trygð og hjartaþrek, frjálslegt viðmót og fegurð lirein. 10. Bauð hún honni sjer í búníng fylgja og eptir sjer alveg breyta, en aldri sið útlendra taka, meðan sær sig um girti, 11. Mcðan fannhvítur faldur af tindi heiðivanur liátt sjer lyptir og grænt gras grundir hylur og silfurlitar ár til sjáfar leita. 12. fetta boð hennar sem þrumuljós iiaug og sig rótfosti í svannabrjóstum, má þess sjá vott um aldir allar, því þótt útlönt ryk á hafi fallið, hefir hún jafnan hrist það af sjer.

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Kápa
(36) Kápa
(37) Kvarði
(38) Litaspjald