20 Möttullinn. 32. Möttul helír hún of heiðar lagðan dökkan að lit og dreglum húinn, gullroðnum dálki gegnum stunginn eður með tyglum ítursnúnum bundinn sainan á brjósti miðju. 33. En faldurinn yfir alhvítur vofir, sem hvítir jöklar af heiðmyrkri þoku himinlín sín í heiði viðra, svo aldrei blakna að aldarofi. 34. Hrynja möttulsferðir af herðum niður íturvöxnum ofan um knje, hylja þær skart á hennar brjósti, ef hún sveipar sig í möttli. 35. Er það sem myrk árla morguns dragist þokuský of dalahlíðar, en rofni þegar fyr röðulgeislum, og sólskins blettir í brekkum skíni. 36. En ef möttullinn aptur af herðum fellur bijósti frá, bægt til hliðar með lausum tygli, þá leiptrar gullvarið brjóst mót auga af engu hulið. 37. Sem dögguslungnar dalahlíðar með fallandi ám og fííilgeirum glitri sunnu geislum móti, er morgunblær myikva þoku hefir fyrir skömmu hrakið á brautu, 38. Er áður sólarroð sást á tindum foldu fyr frerum varði og útnyrðíngs anda köldum,

(1) Front Cover
(2) Front Cover
(3) Page 1
(4) Page 2
(5) Page 3
(6) Page 4
(7) Page 5
(8) Page 6
(9) Page 7
(10) Page 8
(11) Page 9
(12) Page 10
(13) Page 11
(14) Page 12
(15) Page 13
(16) Page 14
(17) Page 15
(18) Page 16
(19) Page 17
(20) Page 18
(21) Page 19
(22) Page 20
(23) Page 21
(24) Page 22
(25) Page 23
(26) Page 24
(27) Page 25
(28) Page 26
(29) Page 27
(30) Page 28
(31) Page 29
(32) Page 30
(33) Page 31
(34) Page 32
(35) Back Cover
(36) Back Cover
(37) Scale
(38) Color Palette