er hn'rni blæs á háa iinda, cr þeygi skýlir þokumöttull. 39. Með skykkju sinni skýli veitir konan sjer og sínu barni, er á hennar svásum sefur armi undir mjúku möttulsskauti. Aukaskraut og lausa- skraut. 1. Gullhlaðið á ermunum (hlaðbúnar stúkur). 40. Forfeður orir í árdaga ísarnstúkur að örmum læstu; það var hatðhentrar hetju einkonni, hæíilegt skraut í sköglarveðrum. 41. Orar meyjar að mjúkum armi gullhlaði læsa gyltum hnöppum, er fannhvítri hönd liæfir þeirrar, er til harðræða eigi er sköpuð, 42. Heldur til yndis og ástarblíðu fagurra iðna og íþróLta; hvíta hönd hagleik gædda, er fagurt vinnur, skal fagurt prýða. 2. Menið. 43. Men hefir hún að liálsi spent með gullnum krossi, cr kristna trú mcrkir en hangi kínga á liennar moni, or það ástar einkunn fögur, 44. þ>ví að markað sjest mitt á kíngu, það er ann hún öllu fremur, að fögrurn sið fornra ættmæðra, er þær tíðkuðu á elztu tímum. 45. Gullmen ofið af glæstum hrírigum

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Kápa
(36) Kápa
(37) Kvarði
(38) Litaspjald