1 om meinom. Homeliebog, Chr. 1864, 91n: Opt er hon von at sitia yflr vsotnum i triom. 13323: Ðværtre, er scorða staflægiur oc up halda pæim triom, er asa styðia. 134i : æigi ór triom ne stæinum, heldr or goðum vercum. Homilíubók, Lund 1872, 9934: Sva sem ldrkia es geor ýr maorgom steinom eþa.trióm. sva samnasc lýpr til tru afmærgom piófiom oc tungom. lOls: hverr es gufie fiiónar smípar i sér aNdlega kirkio eige ýr trióm né steínom. heldr ýr gófiom verkom. poríinns saga karlsefnis, 11. k. (GhM. I 426i): var pa trjónum allum veift andsælis. Fms. x 35823: hann bað pá gera fyrst castala mikinn af stórum trióm. Ólafs s. helga, 1849, 122o: pa let Olafr læggia ælld i balen oc brænna oc briota siöan isenn með triom storom. tréa. Eluc. (1869) 20«: glilceng trea. Stjórn, 399i2: enn ec taka i staðinn hræring oc vkvirlæic milli skogtrea. 399ir>: enn fara oc hræra mic milli annarra trea. Nefnifall og polfall flt. er venjuloga tré, enn þó finst einnigmynd- in treo. piðriks saga, 16712: oc nugengr hann oc hœgrstora viðu oc gerir .i. mikinn ælld. oc berr par a pau en storu treo. 245i2: pa taca peir vpp stor treo i skoginum. Stjórn, 14ib: Groi idrdin ok freoiz medr blomberanda gras gerandi sitt saad. okmedr epliberandi treo. KVENKEND NAFNORÐá-i. Rask (1832), 61. gr. lætr orðið æfi (eða cevi) vera óhneigilegt í eintölu, enn í fleirtölu cefir, æfum, œfa. Munch og Unger hneigja petta orð á sama hátt og segja, að kvenkend orð, pau er hneigist á sama hátt, sé einkum mynduð af lýsingarorðum og finnist sjaldan í flt.; Aars segir hið sama í 73. gr.; Guðbrandr Vigfússon tekr til sýnis orðið elli (á xvi. bls.), og segir á xviii. bls., að slík orð sé óhneigileg í eintölu og hafi enga fleirtölu. Wimmer segir Mð sama í 73. gr. petta er eigi alveg rétt. Að vísu mun eignarfall eintölu mjög oft enga ending hafa, einkum ef eitt- hvert lýsingarorð er með, er sýnir fallið, t. d. allrar siðgœði. skammast sinnar lýti, Mar. 66I28. dygd heilagrar bindindi, Mar. 1025o; cnn eigi finnast allfá dœmi til pess, að eignarfall eintölu endist á s. Flcirtala af slíkum orðum er mjög fágæt, enn finst pó. Eignarfall eintölu á -s. ágirni. Maríu saga, 1042o: at ganga fyrir ágirnis sökum yfir akramerki. 1397: iðran fyrir glœp pinn, pann er pú hefir gert fyrir ágirnis sökum. algervi. Fornaldar sögur, HI G45i7: mér er vel í pokka við Sturlaug sö.k- um hans atgerfis. Olafs saga Tryggvasonar, 1853, 6722: oc sua segia snotrir menn, at engi konongr hafi í bardaga auðsenni verit sinom ovin- om en Olafr konongr fyrir atgœrvis salrir oc raustlæika.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Saurblað
(34) Saurblað
(35) Band
(36) Band
(37) Kjölur
(38) Framsnið
(39) Kvarði
(40) Litaspjald