50 hade redan blifvit ett medel, som drog skilda stammar fastare till hvarandra, ja bildade ett slags enhet mellan dem: ett eget preltstånd hade redan afsondrat sig, och det fanns redan vissa allmånna gudomligheter, som likval icke voro desamma hos alla stammarna. Namnet Asar, Asinnor, hvarmed i allmanhet de nordiska gudarne be- tecknas, ar af sednare uppkomst, sedan hos munkar och larde ett system hade utbildats ofver nordens befolkning från Asien; derfore synes ordet så isoleradt, i en så be- ståmd betydelse, uti ingen beslågtad dialekt återkom- mande, och går åndtligen i det Iefvande språket fullkom- ligt under *). Gudanamnens antal ar i de historiska ur- kunderna ytterst ringa; Islåndarnes och Norrmånnens for- nåmsta guddom var Thor, Svenskarnes, Danskarnes och Nordtyskarnes Oden eller med tysk aspiration Wodan; dessutom anforas ånnu Frey (Adams af Breinen Fricco) och Niord. Man hade bilder af dessa gudar, plumpa och oformliga, så goda ett obikladt folk kunde fdrfårdiga dem. Thor afbildades, enligt Snorre, i dfvermensklig storhet, med en hamtnare i hånden; biblen var ihålig, stod'på ett postament och var utsmyckad med guld och silfver; fyra brod och dask i proportion dermed framsattes dagligen for honom; då en af Olof Tryggvasons tjenare nedstbr- tade idolen, hvimlade innandomet af råttor, odlor och an- *) Alla beslågtadc spår åro dels for mycket enstaka , dels fiir mycket siilita (fir att kunna bestå n.ot den i texten inedde- lade åsigten : for att ej fortiga hvad som lian ha en betydelse, vill jag an fora allt hvad som ar mig bekant. I några trakter af Norge brukar man, vid varning till någon, utropet As! (Stroin: Beskrivelse over Sfindmor SOS). Jcmffirelsen biir myc- ket siikt. — Jornandes såger, att Gotherna efter den stora se- gern ofver Bomarne under Domitian kallade sina store for balfgudar, d. a. Anses; imedlertid år åfven denna uppgift af ingen betydelse, då sammanhanget mellan Gotherna och den skandinaviska stammen alldeles ej kan bevisas. — Hos Uiphilas (som Grundtvig, Nordens mytologi, Kjobrnh. 1800, s. 14 me- nar) forekommer intet dylikt ord; ty Fan, berre, som de gamla upplagorna ha, har enligt Gordons rigtiga amnarkning blott uppstått genom den missffirstådda forkortningen Fa ffir Frauja (det angels. Freah). — Fullkomligt utom all jemffirelsc synes mig det etrusciska Æsar (Suet. Oct. 97) ligga. Så mycket ar sa- liert, att namnet Asar, så snart det betecknar Asiater, eudast kan vara lånadt af folk, som dermed betecknade IWvsien, eller begagnade det i en collektiv mening.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82