37 forhånden: boskap och i synnerhet hastar slagtades: med offerblodet besprångdes gudabilderna m. m. Afven menni- sko-offer forekomma, ehuru man sdkt neka livad som ar fullt ådagalagdt: om Danskarne af Dithmar af Merseliurg, om Svenskarne af Adam af Bremen, och om Normannen af Vilhelmus Gemmetieensis *). Hiirmed ofverensståmma nordiska urkunder: i Thors tempel stod ett stort rundt kopparkårl lor att upptaga de offrade djurens och menni- skornas blod; i narheten af ett annat tempel varensten, Thors-sten, hvarvid ryggen bracktes på de till offer be- Btiimda menniskorna **); dylika exempel fdrekomma ofta, ja Islandarne ville genom ett stort menskooffer beveka de gamle gudarne att skydda dem for kristendomen. Pre- sterna hade ett betydiigt inflytande; de tyckas tillika ha varit slagternas ofverhufvuden, och sålunda haft en yttre och en andlig magt i forening. 1 fortvaron efter ddden sågo nordiska folken en fdrskonad fortsattning af jordlif- vet; hjelten hade eviga strider, men inga sår dodade: och citer striderna vidtog det oalbrutna dryckeslaget: derfbre lemnades den dbde afven hans vapen och husgeråd, ja åfvenval hans alsklingshåst med i grafven: trogna tjenare dodade sig utan betankande på sina horrors graf, for att afven i detta lif tjenande folja dem. Så framstår de gamla nordiska folkens religion i verk- ligheten: med dessa uppgifter ofverensstiimma de utland- ska håfdatecknarnes och de inhemska sagornas underråt- telser: ofriga forhållanden stå ej dermed i strid. Ett så- dant folk hinde ej ha någon annan religion; hvem kan fbrestålla sig, att dessa ohyfsade krigare och sjorofvare hade ett vidlyftigt system af religiosa ideer, som till en del endast kunde harflyta ur en djupsinnig spekulation, att de egde en utbildad historia, en fullstiindig genealogi of- ver sina gudar? En klar, enkel religids åsigt, som fann sin grund och giltighet i hela deras lif, var ibr Norrman- nen tillfyllest, och en sådan framstår i den bild, som vi kunna erte ur de aktaste, ursprungligaste kållor. #) Hist. Norrmann. II. C. in Hist. Norm. scriptt. ant. 210, om orden Deo suo Thur huinanum sanguinem libantes tolkas hokstalligen. *#) Fiiinus Johann. I. IC, 22; enligt Uuasaga och Laml- namabok.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82