f>2 Danske, Norske og Svenske, der vil skrive den saakaldte Unionstids Historie. Vi savne ikke Exemplet hos os selv paa en i ovrigt meget agtværdig, grundig, aandrig og sandhedselskende Historieskriver (F. H. Jahn), hvis For- tieenester af Bearbeidelsen og Fremstillingen af den bety- deligste Deel af hiin Periodes Tildragelser endog i Sverrige have fundet retfærdig Erkiendelse; men som dog ikke ganske var i Stand til at hæve sig til det hdiere Stand- punkt, hvor den danske Nationalitet ikke begrændser det frie Overblik af alle tre Rigers politiske Stilling og ind- byrdes Forhold, i hiin interessante, ved Stats- og Parti- Interesse ligemeget bevægede Unionstid. Men, hvad vi ogsaa hos denne Forfatter, skjondt ikke i en saadan Grad af overalt giennemherskende, ubetinget raadende eensidig Nationalitet, have kunnet blive vaer: det træder endnu langt mere absolut og enerådende frem hos de indenland- ske norske Historieskrivere — eller dem, vi ville kalde: den norske historiske Skole. Endskjondt vi nu ere langt fra at negte Hr. Munch at have beviist sit Kald og Ta- lent som Historiker og historisk Forfatter, i flere Ret- ninger, og saaledes ogsaa som kritisk Forsker (f. Ex. i hans, fra flere Sider interessante og oplysende Undersø- gelse om do norske Lendirmenn, hans Kritik over Voss- graf's norske Krigshistorie, og fl. Arbeider) kunne vi dog ei andet end betragte de ovenanfdrte historiske Lærebø- ger som Værker, hvori Forf. har givet en for den rene og objective Historie fremmed Idee, den, at forherlige og ophoie sit Fædreland, en for Videnskaben ufordeelag- tig Overmagt eller Enemagt; og saaledes er vendt tilbage til saadanne Grundsætninger for Historieskrivningen — nemlig at skrive under særlige Systemers, Anskuelsers eller Dogmers Indflydelse (f. Ex. Nationalitetens, Patrio- tismens, det constitutionelle eller absolut monarchiske Statsprineips, Catholicismens, Protestantismens, m. fl. an- dre) som i vore Dage aldrig kunne blive de hoieste, eller faae universel Gyldighed. — At en Digter fordyber sig i en ideel Beskuelse af sin Nation og sit Fædreland, at han i sin Phantasie tænker sig begge som de ypperste og fuldkommenste, tillægger dem lutter gode og fortrin- lige Egenskaber, tænker sig dem i deres historiske Vir- ken og Hændelser som dem, paa hvis Side al Ret, al Fortieneste har været, m. in., kan man lade gaae hen;

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82