að ritstýra verkinu. Jafnframt sóttum við um styrki til útgáfu verksins sem við fengum frá Félagi kvenna í fræðslustörfúm Delta, Kappa, Gamma og Jafnréttis- nefnd Garðabæjar. Þær merkiskonur konur sem sagt er ffá í þessu riti voru uppi á tímum þegar rnikið var deilt mn skólamá! á íslandi og mjög mikið að gerast í þeim málum. I þessu umhverfi ólust þær upp og leikur lítill vafi á því að það hafí mótað þær og aukið möguleika þeirra til starfa. En það er jafnljóst að þær mótuðu ekki síður sitt umhverfí. Við vonumst til að með útgáfú ritsins náum við að draga líf þessara ellefu kvenna enn betur fram í dagsljósið og sýnum þeim þá virðingu og þakklæti sem þær eiga skilið. Mikill drifkraflur og áliugi á uppeldis- og menntamálum varð til þess að konumar gengu memitaveginn. Það er athyglisvert að þær héldu allar utan til náms, í lengri eða skeimnri tíma. Þær léúi til sín taka og unnu af mikilli hugsjón að menntun bama og ekki síst súilkna. Hér á eftir ætlum við að segja súittlega ffá hverri konu sem fjallað er mn í ritinu og er umfjölluninni um konumar raðað í aldursröó. Halldóra Bjarnadóttir fæddist árið 1873 og byrjaði img að ánun að súinda farkennslu og heimiliskennslu. Hún fann fljóú að hana skorti menntun til kennslustarfa og sótti hana til Noregs. Eftir nárnið í Noregi hélt hún affur til íslands og hóf kennslu við bamaskólann í Reykjavík, auk þess að kenna kristinffæði og landaffæði í Kvennaskólanum. Vegna óánægju um kjör fluttist hún aftur til Noregs og starfaði þar sem kemiari í nokkur ár. Þegar hún svo loks fluttist alfarið til baka til Islands var henni boðin skólastjórastaða við bamaskólann á Akureyri, fyrsta árið sem skólaskylda var fyrir tíu til fjórtán ára gömul böm. Halldóra lagði mikla áherslu á samband hehnilis og skóla sem og aðbúnað nemenda í skólamun. Hún stýrði síðar Kvennaskólanmn á Blönduósi um langt árabil. Hún var mikil barátúikona og studdi meðal annars kvennabaráttuna af fullum krafti. Halldóra var bæði ógift og bamlaus. Þitríður Sigurðardóttir fædd árið 1875, átti drauin um að stofúa bamaheimili á íslandi. Á þessum tíma var mikil þörf fyrir vistun bama vegna fátæktar og veikinda foreldra og voru böm oft í hirðuleysi eða voru send á milli fósúirforeldra. Þuríðm fór erlendis til að kynna sér starfsemi bamalieimila og sóúi fjölda fyrirlestra um uppeldismál áður en hún setti á fót bamaheimilið Vorblómið hér á landi. Hún bar 5

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Blaðsíða 41
(44) Blaðsíða 42
(45) Blaðsíða 43
(46) Blaðsíða 44
(47) Blaðsíða 45
(48) Blaðsíða 46
(49) Blaðsíða 47
(50) Blaðsíða 48
(51) Blaðsíða 49
(52) Blaðsíða 50
(53) Blaðsíða 51
(54) Blaðsíða 52
(55) Blaðsíða 53
(56) Blaðsíða 54
(57) Blaðsíða 55
(58) Blaðsíða 56
(59) Blaðsíða 57
(60) Blaðsíða 58
(61) Blaðsíða 59
(62) Blaðsíða 60
(63) Blaðsíða 61
(64) Blaðsíða 62
(65) Blaðsíða 63
(66) Blaðsíða 64
(67) Blaðsíða 65
(68) Blaðsíða 66
(69) Blaðsíða 67
(70) Blaðsíða 68
(71) Blaðsíða 69
(72) Blaðsíða 70
(73) Blaðsíða 71
(74) Blaðsíða 72
(75) Blaðsíða 73
(76) Blaðsíða 74
(77) Blaðsíða 75
(78) Blaðsíða 76
(79) Blaðsíða 77
(80) Blaðsíða 78
(81) Blaðsíða 79
(82) Blaðsíða 80
(83) Blaðsíða 81
(84) Blaðsíða 82
(85) Blaðsíða 83
(86) Blaðsíða 84
(87) Blaðsíða 85
(88) Blaðsíða 86
(89) Blaðsíða 87
(90) Blaðsíða 88
(91) Blaðsíða 89
(92) Blaðsíða 90
(93) Blaðsíða 91
(94) Blaðsíða 92
(95) Kápa
(96) Kápa
(97) Kvarði
(98) Litaspjald