sögiim og ljóðum sem hún hafði lesið. Hún var einnig sögð vera góð húsfreyja og ávallt tilbúin að taka á móti gestum (Sigurður Gunnarsson, 1990). Foreldrar Ingibjargar voru dugleg að ffæða böm sín og reyna aó koma þeim á menntabrautina. Það var talað við böniin eins og fullorðna. Ingibjörg sagði þetta eitt siim: „Eg var svo lánsöm að vera Islendingur, vera fædd og uppalin í Skagafirði og hjá góðum foreldrum." (Sigurður Gunnarsson, 1990:13). Ingibjörg eignaðist tvær systur sem hétu Olöf Ragnheiður (1908-1991) og Steinimn (1917-2003) sem seinna varð kennari eins og Ingibjörg. Amma Ingibjargar bjó hjá þeim ásamt fleimm, imgum sem öldnum. Foreldrar Ingibjargar tóku gjaman að sér böm sem áttu í engin hús að venda. Var þeim öllum tekið mjög vel og eyddu æsku sinni á Löngumýri (Ingibjörg Jóhamisdóttir, 1992). Sem bam ólst Ingibjörg upp við ýmis sveitastörf, eins og flest böm af hemiar kynslóð sem áttu heima í sveit. Hún var snemma talin dugleg við þau störf sem henni voru ætluð bæði úti og inni. Sem bam var hún talin rnjög næm, tillitssöm, glaðvær og prúð ung dama (Ingibjörg Jóhannsdóttir, 1992). Menntun Það mætti segja aó menntun Ingibjargar hafi hafist hjá öimnu hennar. Ingibjörg var vön að sitja löngum stimdum við hlið ömmu sinnar að hlusta á ffásagnir heimar ffá fyrri tímiun. Hún lærði margt af öimnu siimi bæði sögur ffá fyrri tíð og samtímanum. Foreldrar Ingibjargar vom einnig duglegir að ffæða böm sín. Faðir Ingibjargar var kemiari áður en haim gerðist bóndi og var því lærður maður. Haim liafði brennandi áhuga á náttúrunni og var ötull að keima Ingibjörgu það sem hann vissi. Ingibjörg og systur heimar voru heimaiærðar en gengu þó til spuminga fyrir fermingu. Seinna tók higibjörg nokkur námskeið í garð- og skógrækt en fór ekki í fullan skóla fyrr en yngri systir hennar ákvað að fara til Reykjavíkur í Keimaraskólaim. Ákvað Ingibjörg þá að fara með litlu systur sinni til að passa upp á hana. Ingibjörg þurfti fyrst að fara í Kvemiaskólann en þar sem hún kom svo vel lærð að heiman þurfti hún aðeins að vera einn vetur í skólanum (Sigurður Gunnarsson, 1990). Síðar fór hún í Kennaraskólann og lauk prófi þaðan árið 1936 (Olafiir Þ. Kristjánsson, 1958). 80

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Blaðsíða 41
(44) Blaðsíða 42
(45) Blaðsíða 43
(46) Blaðsíða 44
(47) Blaðsíða 45
(48) Blaðsíða 46
(49) Blaðsíða 47
(50) Blaðsíða 48
(51) Blaðsíða 49
(52) Blaðsíða 50
(53) Blaðsíða 51
(54) Blaðsíða 52
(55) Blaðsíða 53
(56) Blaðsíða 54
(57) Blaðsíða 55
(58) Blaðsíða 56
(59) Blaðsíða 57
(60) Blaðsíða 58
(61) Blaðsíða 59
(62) Blaðsíða 60
(63) Blaðsíða 61
(64) Blaðsíða 62
(65) Blaðsíða 63
(66) Blaðsíða 64
(67) Blaðsíða 65
(68) Blaðsíða 66
(69) Blaðsíða 67
(70) Blaðsíða 68
(71) Blaðsíða 69
(72) Blaðsíða 70
(73) Blaðsíða 71
(74) Blaðsíða 72
(75) Blaðsíða 73
(76) Blaðsíða 74
(77) Blaðsíða 75
(78) Blaðsíða 76
(79) Blaðsíða 77
(80) Blaðsíða 78
(81) Blaðsíða 79
(82) Blaðsíða 80
(83) Blaðsíða 81
(84) Blaðsíða 82
(85) Blaðsíða 83
(86) Blaðsíða 84
(87) Blaðsíða 85
(88) Blaðsíða 86
(89) Blaðsíða 87
(90) Blaðsíða 88
(91) Blaðsíða 89
(92) Blaðsíða 90
(93) Blaðsíða 91
(94) Blaðsíða 92
(95) Kápa
(96) Kápa
(97) Kvarði
(98) Litaspjald