9 föga mer án ett ár trenne sá förtraffliga arbeten, som Lú- nings, Möbii och PfeiíFers, blifvit lemnade i allmánbetens bánder; ett talande bevis bland mánga för den ifver, hvar- med fornnordisk sprákforskning pá senare tider börjat oinfattas i Tyskland. I Dantnark har redan lánge detta intresse varit vaket och i Norge pá ett för framtiden lof- vande sátt blifvit váckt genom Munchs, Ungers och Key- sers förtjenstfulla skrifter. Man kan under sádana för- hállanden icke neka, att det ligger nágot nedsláende sár- skildt för oss Svenskar i den tanken, att vi, sásom det vill synas, jámnförelsevis betydligt mindre deltagit i dessa för kánnedomen om vár áldsta odling sá vigtiga stráfvanden. Följande mer eller mindre fullstándiga öfversáttnin- gar af Hávamál áro oss bekanta: 1. Resenii af oss förut omnámnda laúnska, Köpen- hamn 1665. 2. Bartholini latinslca, Ivöpenhamn 1689, doek blott öfver nágra strofer. 3. Mallets franska, Köpenhamn 1756 ’), áívenledes ofullstándig. Mallet erkánner sjelf, att han eger en högst ofullkomlig insigt i «det sprák, hvarpá Snorre skrifvit», sá att nágon tolkning af urtexten hár ej kan komma i frága. Ocksá kánner han Sámunds Edda blott genom Resenius och Bartholinus, samt ságer, att vi af lienne blott ega trenne stycken qvar, námnligen Völuspá, Hávamál och Runa-Capitlet. Af de tveune senare menar han sig ge- noin bitráde af en Islándare Erichsen halva blifvit istánd- satt att gifva en noggrannare öfversáttning, án Resenius. Han anför likvál icke hálften af stroferna1 2), och hvad angár skiljaktigheten ined Resenius, synes hon vara gan- ska obetydlig. 1) Momimens de la mythologie et de la poésie des Celtes et par- ticuliérement des anciens Seandinaves: pour servir de supplemeut et de preuves a l’introduction á l’histoire de Dannemarc. Par Mr Mallet. A Copenhague 1756, d:o. Havamaal, sidd. 135 — 146, 148—149. Edit. nouv. Copenh. 1758, 8:o; likasa Genéve 1787, 12:o (i 2 voll.) 2) II y en a trcs peu qui ne soient bonnes et sensées, mais qnel- ques unes renfermant des verités trop eoinmunes et d’autres des allu- sions, qu’il seroit lorig et difficile d’expliquer, je me borne íi donner les suivantes. Mallet sid. 136. — Jfr Sandvig, 1. sid. XII. 2

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Band
(54) Band
(55) Kjölur
(56) Framsnið
(57) Kvarði
(58) Litaspjald