11 meniugen blifva klarare. Den förra af dessa episoder fár bara narnnet der freye Mann (sidd. 307—310), den andra Gunnlöda (sidd. 317 — 320). 8. Afzelii svenska, Stockholm 1818 l). Ofversáttaren har icke bibehállit alliterationen, ehuru han sásom en saintida anmálan ságer: «i allmánhet lyckligt beinödat sig att pá ett behagligt sátt. átergifva urskrifternas rythmiska gáng.» Jfr för öfrigt, livad vi anfört om Rasks och Afzelii upplaga af Kddan. 9. Finn Magnusens danska, Köpenhamn 1822 2). In- ledniugen inneháller áfven en, vid anuat tillfálle af förfat- t.aren skrifven, temligen vidlyftig uppsats oin betydelsen sávál af .prdet rún i allmánhet, soin af de sárskilda ru- norna. Öfversáttningen átföljes af en mythologisk ord- bok saint ílere register. 10. Finn Magnusens latinska i den omnámnda Arna- Magnæanska upplagan, Köpenhainn 1828, ehuru Finn Magnusen uástan oföráudrad bibehállit en áldre. Se ofvan. 11. Studachs tyska, Nurnberg 1829 3); en öfversátt- ning. som synes icke hafva saknat erkánnande i Tysk- land 4 5). 12. Simroclcs tyska, Stuttgart 1851 5). Ett i hög grad förtjenstfullt arbete. Vid tolkuingeu af Hávamál har för- fattaren i allmánhet följt Dietrich; nágra anmárkningar 1) Sæmund den vises Edda, Sanger af Nordens aldsta skalder, efter handskrifter friin Skandinaviska fornspraket öf'versatte af Arv. Aug. Afzelius. Stockholm 1818. 8:o. (Hávamál) Odins liöga sang den gamla, sidd. 10—28. 2) Den ældre Edda. En Samling af de nordiske Folks ældste Sagn og Sange ved Sæniund Sigfussön, kaldet hin frode. Oversat og forklaret ved Finn Magnusen, 3:dje delen, Kjöbenliavn 1822. í':o niin. Havamaal 1. den höjes Sang sidd. 05 — 172. Indlodning sidd. G7 —98. Udsigt over Indlfoldet af Havamaal 99—103. Höjsangen eller den höjes Sang 104—145. Anmærkniuger 146—172. 3) Samunds Edda des Weisen oder die altesten norranischen Lie- der. Als reine Qwelleti iiber Glauben und Wissen des Germano-Go- thisclien vorchristlichen Norden. Aus dem Islandisehen iibersetzt und mit Anmerkungen begleitet von J. I.. Studaeh. Nurnberg 1829. 4:o. Havamal sidd. 27—58. Einleitung sidd. 29—34; Havamal (nied an- márkningar) 35—58. 4) Jfr Ettmúller, Vauluspá, Leipzig 1830, sid. 36. 5) Die Edda die áltere und jungere nebst den mythisehen l'.rtaii- lungen der Skalda, úbersetzt und mit Erláuterungen begleitet von Karl Simrock, Stuttgart etc. 1851. 8:o. Zweite verm. und verbess. Auflage ibid. 1855. Hávamál sid. 96—120. Erlauterungen 422—429.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Band
(54) Band
(55) Kjölur
(56) Framsnið
(57) Kvarði
(58) Litaspjald