Heilbrigðismál Góð heilsa felst í andlegri, líkamlegri og félagslegri vellíðan sem skiptir miklu fyrir velferð einstaklinganna og þjóðarinnar allrar. Kvennalistinn tekur undir með Alþjóða heilbrigðisstofnuninni (WHO) sem setti sér markið Heilbrigði íyrir alla árið 2000. Því vill Kvennalistinn beita sér fyrir að unnið verði að markvissri stefnu- mótun í heilbrigðisþjónustu á íslandi. Til að ná marki Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar þarf að vinna enn markviss- ar að því en áður að leita uppi áhættuhópa og áhættuþætti og bregðast til varnar. Forvarnir og heilsuverndarfræðslu þarf að efla. Heilbrigðisfræðslu er ábótavant í skólum sem annars staðar og hana þarf að auka. Skort hefur fræðslu um mannleg samskipti, kynlíf, kynsjúkdóma, getnaðarvarnir og barneignir. Lág laun, húsnæðisvandi, atvinnuleysi, ófullnægjandi aðbúnaður á vinnustað og óviðunandi þjónusta við barnafjölskyldur veldur aukinni streitu og álagi sem getur leitt til andlegra og líkamlegra sjúkdóma. Heilbrigði ræðst ekki síst af að- stæðum sem stjórnvöld búa fólki. Marga sjúkdóma má rekja til ýmissa þátta í lifnaðarháttum fólks og umhverfi. Draga má úr þeim með fræðslu, forvörnum og heilsuvernd. Leggja þarf áherslu á að hver einstaklingur ber ábyrgð á eigin heil- brigði. Ríkisvaldið þarf að leggja sitt af mörkum til þess að örva rannsóknir á sviði heilbrigðismála. Leggja þarf aukna áherslu á skilning vinnuveitenda og starfs- fólks á mikilvægi vinnuverndar. Vinnusjúkdómar, líkamlegir sem andlegir, eru of víða vandamál. Því er mikilvægt að auka fræðslu og forvarnir á því sviði. Rann- sóknir á heilsufari kvenna þarf að efla og við allar vísindarannsónir ber að hafa í huga þann mismun sem er á líkamsstarfsemi og félagslegu hlutverki kynjanna. Auka þarf fræðslu um afleiðingar neyslu tóbaks, áfengis og annara fíkniefna. Vax- andi vímuefnaneysla unglinga er stórfellt vandamál sem kallar á skipulagðar varnaraðgerðir. Með auknum áherslum á fyrirbyggjandi aðgerðir má draga úr útgjöldum í heil- brigðiskerfinu. Heilbrigðisþjónusta hefur í of ríkum mæli þróast sem dýr við- gerðaþjónusta. Auka þarf aðhald og eftirlit og efla áhrif fagfólks á stjórnun heil- brigðisstofnana. Auka þarf hagræðingu í rekstri sjúkrastofnana og skilgreina verksvið þeirra. Efla þarf heimaþjónustu og koma á skipulagðri samvinnu heil- brigðisstétta. Þekking, færni og tækjakostur í heilbrigðiskerfinu á að vera sameign þjóðarinn- ar og allir eiga að hafa aðgang að góðri heilbrigðisþjónustu. Hvað gott skal teljast er stjórnvalda að ákveða í sátt við þjóðina. Markviss og skynsamleg heilbrigðis- stefna felur m.a. í sér forgangsröðun læknisverka. Ef rétt er á málum haldið og vægi endurhæfingar og forvarnaraðgerða er aukið að mun gæti slík forgangsröðun falið í sér varanlegan sparnað. Allar aðgerðir til sparnaðar og hagræðingar þarf að íhuga vel áður en til þeirra er gripið, ekki síst þegar efnahagur heimilanna er eins bágborinn og nú. 23

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Blaðsíða 41
(44) Blaðsíða 42
(45) Blaðsíða 43
(46) Blaðsíða 44
(47) Blaðsíða 45
(48) Blaðsíða 46
(49) Blaðsíða 47
(50) Blaðsíða 48
(51) Blaðsíða 49
(52) Blaðsíða 50
(53) Blaðsíða 51
(54) Blaðsíða 52
(55) Blaðsíða 53
(56) Blaðsíða 54
(57) Blaðsíða 55
(58) Blaðsíða 56
(59) Blaðsíða 57
(60) Blaðsíða 58
(61) Blaðsíða 59
(62) Blaðsíða 60
(63) Blaðsíða 61
(64) Blaðsíða 62
(65) Blaðsíða 63
(66) Blaðsíða 64
(67) Kápa
(68) Kápa
(69) Kvarði
(70) Litaspjald